Strzykawka
Z Wikipedii
Strzykawka - instrument medyczny z pojemnikiem z podziałką i tłokiem, służący do wykonywania zastrzyków lub do pobierania płynów ustrojowych (np. krwi). Za jej wynalazcę uznaje się Charlesa Gabriela Pravaza.
W latach pięćdziesiątych XX wieku strzykawki wykonywano z metalu i ze szkła. Były to instrumenty wielokrotnego użytku, wymagające każdorazowo sterylizacji, dlatego stwarzały ryzyko przenoszenia zakażeń (np. wirusami HIV czy HBV). Obecnie dozwolone jest tylko używanie jednorazowych strzykawek plastikowych.
Niektóre leki (np. szczepionki) są fabrycznie pakowane w jednorazowe strzykawki. Inne trzeba napełniać roztworem leku przed użyciem. Najmniejsze strzykawki jednorazowe o pojemności 1 ml są wykorzystywane do zastrzyków podskórnych (np. z insuliny) i śródskórnych (np. przy mezoterapii albo testach uczuleniowych). Strzykawki średnich rozmiarów, o pojemności 2-10 ml służą do domięśniowego i dożylnego podawania leków czy pobierania krwi. Największe strzykawki o pojemności kilkudziesięciu mililitrów są wykorzystywane m.in. do biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej czy płukania cewników.
Obecnie na rynku dostępne są również strzykawki automatyczne - m.in. podające precyzyjnie określone dawki insuliny (tzw. peny oraz pompy insulinowe), a także stosowane do ciągłego podawania leków w warunkach szpitalnych albo środków kontrastujących w czasie badania tomografem komputerowym.
