Styks
Z Wikipedii
Styks (gr. Στύξ) – w mitologii greckiej główna rzeka w podziemnym świecie, przez którą miała przeprawić się każda zmarła dusza w drodze do krainy o nazwie Hades. Przez Styks przewoził Charon. Rzeka wypływała z Oceanu. Wpadały do niej wody rzeki Kokytos. Starożytni wyobrażali sobie Styks jako nimfę, córkę Oceanu i Tethys. Miała ona być matką Zelosa, Nike, Bii i Kratosa. Przyszła jako pierwsza z pomocą Zeusowi wysyłając swoje dzieci przeciw Tytanom. W dowód wdzięczności Zeus pozwolił im na stałe zostać przy sobie, a Styks stała się bóstwem, na które składano najuroczystsze przysięgi.
Styks - strumień w północnej Arkadii, który spływał po stromej skale i wpadał do rzeki Krathis. Starożytni przypisywali wodzie z tego stumienia właściwości szkodliwe dla zdrowia. Miało to spowodować nadanie rzece Podziemia tej samej nazwy.
