Szyfr Vernama
Z Wikipedii
Szyfr Vernama - nazywany też szyfrem idealnym. Polega na tym, że każdy bit wiadomości (M = m1 m2 m3 ...mn) dodajemy modulo 2 ( funkcja XOR ) z bitem (K = k1 k2 k3...kn) pochodzącym z idealnego generatora losowego. Taki generator można traktować jako ciąg losowy n doświadczeń Bernoulliego z prawdopodobieństwem 1/2 ( np. rzut symetryczną monetą ). Szyfrogram ( C = c1 c2 c2 ... cn ) odczytujemy w analogiczny sposób.
ci = mi mod2 ki
mi = ci mod2 ki
i={1,2,3...n}
Na podstawie twierdzenia: jeżeli dwie zmienne losowe X1 i X2 są niezależne i X2 ma rozkład jednostajny nad {0,1} to Y = X1 mod2 X2 ma rozkład jednostajny nad {0,1} otrzymujemy wiadomość zaszyfrowaną. Idealność szyfru polega na tym, że wnioskowanie o następnym bicie szyfrogramu możliwe jest jedynie z prawdopodobieństwem równym 1/2. Innymi słowy nie ma żadnej metody, która pozwoliłaby powiększyć szansę zgadnięcia następnego bitu szyfrogramu nad ślepy traf.
Zasadniczą wadą szyfru Vernama jest rozmiar klucza, który jest równy długości wiadomości.
Zobacz też: Szyfr Bacona, Szyfr Cezara, Szyfr Playfair, Szyfr Vigenère'a
