Tadeusz Kłopotowski
Z Wikipedii
Tadeusz Kłopotowski (ur. 2 stycznia 1928, Siemiatycze - zm. 9 sierpnia 2003, Warszawa) biochemik, działacz społeczno-polityczny. Żona Ewa, lekarz medycyny. Dwóch synów: Rafał - reżyser teatralny w Oakland i Łukasz - doktor fizyki.
Spis treści |
[edytuj] Działalność naukowa
W 1947 roku ukończył szkołę średnią w Gliwicach. A w roku 1952 został absolwentem Akademii Medycznej w Warszawie. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę naukową w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN. Tam też w roku 1958 uzyskał tytuł doktora. W latach 1961-66 zasiadał w zarządzie głównym Polskiego Towarzystwa Biochemicznego. W 1968 uzyskał habilitację, a w 1972 tytuł profesorski, cały czas będąc związanym z Instytutem Biochemii i Biofizyki. Wlatach 197-1981 kierował Zakładem Biochemii Drobnoustrojów. W 1981 roku został profesorem emerytowanym i na tej pozycji był zatrudniony w Instytucie Biochemii i Biofizyki do końca swojego życia. W latach 1992-1995 służył w radzie doradczej ds. nauki przy prezydencie RP Lechu Wałęsie.
Miał szerokie zainteresowania naukowe. Jego najbardziej znane publikacje dotyczyły takich zagadnień jak biosynteza histydyny w drożdżach, transport aminokwasów rozgałęźionych w bakterii Escherichia coli, genetyczne mechanizmy regulacji biosyntezy histydyny w bakterii Salmonella typhimurium, bakteryjna utylizacja D-aminokwasów oraz wiele innych. Ood koniec swojego życia interesował się głównie szkodliwym wpływem nadmiernego spożycia glutaminianu a także różnorodnymi zagadnieniami związanymi z powstaniem życia.
Kłopotowski otrzymał szereg wyróżnień i nagród naukowych.
W 1965 roku nagrodę Polskiego Towarzystwa Biochemiczneg im. Jakuba Parnasa,
W 1971 i 1978 nagrody Polskiej Akademii Nauk,
w 1980 doroczną nagrodę Polskiego Towarzystwa Genetycznego.
[edytuj] Działalność społeczno-polityczna
W roku 1944, jako szesnastolatek, wstąpił do Armii Krajowej. Aresztowany przez Sowietów uciekł z niewoli. Po wojnie już jako zasłuzony naukowiec angażuje się w działania opozycji demokratycznej. W sierpniu 1980 roku wspiera moralnie i finansowo strajkujących robotników Stoczni Gdańskiej. Przystępuje do Solidarności i wkrótce zostaje wybrany do władz regionu Mazowieckiego. W czasie stanu wojennego zostaje na krótko aresztowany. W roku 1986 zakłada i zostaje redeaktorem "Gazety Podlaskiej" - podziemnego tygodnika lokalnych struktur Solidarności. Pismo jest wydawane do 1989 roku. W tym też roku zostaje kandydatem do senatu Komitetu Obywatelskiego "Solidarność" w regionie siedleckim. Kłopotowski wygrywa wybory i zostaje senatorem I kadencji, od 1990 w Unii Demokratycznej.
Tadeusz Kłopotowski silnie angażował się w kontakty z Białorusią i Litwą oraz w pomoc Polonii. Działał w komisjach senackich m.in. Spraw Zagranicznych i Spraw Emigracji i Polaków za Granicą. Jest jednym z założycieli Stowarzyszenia "Wspólnota Polska". W 1990 roku został wybrany do Rady Krajowej tej organizacji. Funkcję tę pełnił do 1996 roku. W latacj 1991-1992 współtworzył pismo "Wiadomości z Polski".
[edytuj] Bibliografia
Filutowicz M, Wild J. Tadeusz Klopotowski (1928-2003) In memoriam. Acta Biochimica Polonica, Vol. 50 No. 4/2003
