Teodor Regedziński
Z Wikipedii
Teodor Regedziński (ur. 28 kwietnia 1894 w Łodzi, zm. 2 sierpnia 1954 w Łodzi) - polski szachista, medalista olimpijski.
Był jednym z najsilniejszych szachistów Łódzkiego Towarzystwa Zwolenników Gry Szachowej. Uczestniczył we wszystkich czterech przedwojennych finałach mistrzostw Polski. W 1927 roku w Łodzi zajął czwarte miejsce, za Akibą Rubinsteinem, Ksawerym Tartakowerem i Kazimierzem Makarczykiem.
W 1928 roku bardzo udanie zadebiutował na olimpiadzie szachowej w Hadze. Wynikiem 76,9% zajął indywidualnie trzecie miejsce i walnie przyczynił się do zdobycia przez polską drużynę brązowych medali. Reprezentował Polskę na olimpiadach w Folkestone (1933), Sztokholmie (1937) i Buenos Aires (1939). Ogółem na czterech olimpiadach rozegrał 46 partii z bilansem +26 -6 =14 (71,7%), zdobył jeden srebrny i dwa brązowe medale w drużynie oraz jeden srebrny i dwa brązowe indywidualnie. Należał również do drużyny, która w 1936 roku zajęła drugie miejsce na nieoficjalnej olimpiadzie szachowej w Berlinie.
W czasie II wojny światowej, jako jedyny reprezentant Polski po olimpiadzie w Buenos Aires powrócił do okupowanego kraju, gdzie podpisał volkslistę. Służył w niemieckich formacjach wojskowych jako tłumacz. Brał udział w turniejach organizowanych w III Rzeszy. Po zakończeniu wojny odbył karę czterech lat w obozie pracy. Sporadycznie występował w turniejach po 1950 roku, zajął piąte miejsce w finale mistrzostw Polski w 1952 roku w Katowicach.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- (en) Teodor Regedziński – wybrane partie szachowe
