Termowizor
Z Wikipedii
Termowizor — optoelektroniczne urządzenie obrazowe analizujące tzw. temperaturowe promieniowanie podczerwieni. Występuje w wersjach obserwacyjnych oraz pomiarowych.
Na zachodzie urządzenia te występują głównie pod nazwami będącymi odpowiednikami nazw: kamera termalna, kamera termograficzna lub kamera podczerwieni, zwłaszcza gdy z kontekstu wynika, że jej zakres czułości widmowej obejmuje pasma 3-5 lub 8-13 mikrometrów. Pasma te pokrywają się z obszarami wysokiej przepuszczalności atmosfery dla promieniowania podczerwonego.
O atrakcyjności zobrazowań bądź badań metodą termowizyjną decyduje wszechobecność promieniowania temperaturowego, zbyteczność stosowania jakichkolwiek zewnętrznych źródeł oświetlenia, znacznie mniejszy wpływ mgieł, dymów oraz klasycznych dla promieniowania widzialnego oddziaływań maskujących. Zdolność aparatury do tworzenia, w czasie rzeczywistym, zobrazowań mikrozmian w rozkładach temperatury stwarza unikalne możliwości obserwacji, wykrywania oraz diagnozowania stanu badanych obiektów. Operator kamery decyduje o sposobie różnicowania tych rozkładów w obrazie wyjściowym (zobrazowania czarno-białe,biało-czarne lub kolorowe z różnym doborem skal).
W latach '50-'70 XX w. kamery termalne budowano głównie na bazie kriogenicznie chłodzonych, pojedynczych, detektorów fotonowych promieniowania podczerwonego. W późniejszych rozwiązaniach zaczęły dominować detektory wieloelementowe - linijki oraz matryce detektorów. W drugiej połowie lat '90 XX w. nastąpił przełom technologiczny polegający na skonstruowaniu względnie tanich matryc nie chłodzonych detektorów termicznych, dzięki czemu radykalnie spadły ceny, przy jednoczesnym wzroście walorów użytkowych tych kamer. Doszło wówczas do gwałtownego rozszerzenia oferty aparaturowej oraz pola zastosowań - zarówno w tradycyjnym dla tych urządzeń sektorze aparatury specjalnej (wojsko, policja, służby ochrony granic i mienia, straże pożarne i ratownictwo), jak i w sektorze aparatury cywilnej.
W kamerach o najwyższych parametrach wykrywalności i rozdzielczości termicznej nadal jednak są stosowane matryce kriogenicznie. Szczególne nadzieje wiąże się z wielospektralną detekcją obrazową w podczerwieni oraz łączeniem kamer termalnych z kamerami i czujnikami innych typów. Lista cywilnych zastosowań kamer termalnych liczy ponad 100 obszarów i stale jest rozszerzana. Szczególną popularność kamer termalnych prognozuje się dla zastosowań w komunikacji (poprawa zakresu widzenia i wykrywalności przeszkód), w diagnostyce przemysłowej (wyposażenie indywidualne oraz sieci czujników obrazowych), w robotyce (automaty wojskowe bądź cywilne) a także w strażach pożarnych i ratownictwie (prace w warunkach ograniczonej widzialności).
