Tuhaj-bej
Z Wikipedii
Tuhaj-bej (krymskotat.:Toğay bey, ukr. Тугай-бей, ros. Тугай-бей), właściwie Arğın Doğan Toğay bey (? - zm. czerwiec 1651) - przywódca polityczny i wojskowy Tatarów krymskich.
Pochodził z rodziny Arğınów o znaczącej pozycji. Tytuł beja uzyskał wraz z urzędem szefa administracji sandżaku Or Qapı (Perekop).
W 1648 wziął udział w powstaniu Chmielnickiego po stronie powstańców, prowadząc armię ocenianą na od 6 do 20 tysięcy żołnierzy.
Według Pamiętnika Mikołaja Jemiołowskiego (żołnierza lekkiej chorągwi, ziemianina województwa bełzkiego), który obejmował dzieje Polski od roku 1648 do 1679, Tuhaj-bej padł w potyczce pod Zamościem. Jednak badacze podają, że tatarski wódz zginął pod Beresteczkiem[1].
Jego postać pojawia się w literaturze i filmografii. Upamiętniony został w Ogniem i mieczem Henryka Sienkiewicza i ekranizacji tej powieści, gdzie jego rolę odgrywał Daniel Olbrychski. Sienkiewicz śmierć Tuhaj-beja umieścił w bitwie pod Beresteczkiem.
[edytuj] Przypisy
- ↑ W.A. Serczyk, Na płonącej Ukrainie. Dzieje Kozaczyzny 1648-1651, Warszawa 1998, s. 339.
