Dyskusja:Tymczasowe aresztowanie

Z Wikipedii

[edytuj] Fragment, który wymaga wikizacj i poprawy stylu z "notatek studenta prawa" na bardziej encyklopedyczny

I Przesłanki tymczasowego aresztowania:

-zachodzi uzasadniona obawa ucieczki lub ukrywania się oskarżonego(podejrzanego), zwłaszcza wtedy, gdy nie można ustalić jego tożsamości albo nie ma on w kraju stałego miejsca pobytu(art.258&1 pkt 1 kodeksu postępowania karnego).

-zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał postępowanie karne(art.258&1 pkt 2 kodeksu postępowania karnego). Warto tutaj dodać, że obawa matactwa nie jest zależna od charakteru sprawy a potwierdza to, iż Sąd Najwyższy wielokrotnie wypowiadał się w tym względzie, cytuję: "nie jest wystarczające powoływanie się na abstrakcyjną obawę matactwa jeżeli brak jest powodów na takie zachowanie podejrzanego"/orzeczenie z dn.28.IV.1973; III Kz 72/73; OSNKW 1973 z.10 poz. 128/ Sama okoliczność, iż sprawa ma charakter wielowątkowy i rozwojowy nie może wpłynąć dycydująco na ocenę, czy po stronie podejrzanego występuje obawa matactwa. Cytuję orzecznictwo: "fakt, iż sprawa ma wielowątkowy i rozwojowy charakter nie może przesądzać o istnieniu obawy matactwa"/postanowienie S.A. w Krakowie 15.VIII.1992 Sygn. II AKZ 132/92/ Fakt nie przyznania się do zarzutu także nie świadczy o obawie matactwa, gdyż odmowa przyznania się do zarzutu mieści się w granicach prawa do obrony służącego podejrzanemu. Dopóki obrona mieści się w granicach przysługujących podejrzanemu uprawnień, dotąd nie ma powodu do wyciągania z niej wniosków niekorzystnych dla podejrzanego(Sąd Okręgowy Wydział IV Karny Odwoławczy w Krakowie).

-jeżeli oskarżonemu zarzuca się popełnienie zbrodni lub występku zagrożonego karą pozbawienia wolności co najmniej 8 lat, albo gdy sąd pierwszej instancji skazał go na karę pozbawienia wolności nie niższą niż 3 lata, potrzeba zastosowania tymczasowego aresztowania w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania może być uzasadniona grożącą oskarżonemu surową karą(art.258&2 kodeksu postępowania karnego). Warto tu nadmienić, iż w tej przesłance domniemanie, że oskarżony z powodu grożącej mu surowej kary będzie się uchylał od wymierzenia tej kary ma charakter względny oraz stosuje się ją wyłącznie fakultatywnie, a także z potrzebą zachowania dużego umiaru w sięganiu do tego najbardziej drastycznego środka zapobiegawczego(komentarz kodeksu postępowania karnego z 1997r.).

-tymczasowe aresztowanie może wyjątkowo nastąpić także wtedy, gdy zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżonemu, któremu zarzucono popełnienie zbrodni lub umyślnego występku, popełni przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub bezpieczeństwu powszechnemu, a zwłaszcza gdy popełnieniem takiego przestępstwa groził(art.258&3 kodeksu postępowania karnego).

II Odstąpienie od tymczasowego aresztowania:

-jeżeli szczególne względy nie stoją temu na przeszkodzie, należy odstąpić od tymczasowego aresztowania, zwłaszcza gdy pozbawienie oskarżonego wolności: 1) spowodowałoby dla jego życia lub zdrowia poważne niebezpieczeństwo 2) pociągałoby wyjątkowo ciężkie skutki dla oskarżonego lub jego najbliższej rodziny(art.259&1 kodeksu postępowania karnego).

-tymczasowego aresztowania nie stosuje się, gdy na podstawie okoliczności sprawy można przewidywać, że sąd orzeknie w stosunku do oskarżonego karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania lub karę łagodniejszą, albo że okres tymczasowego aresztowania przekroczy przewidywany wymiar kary pozbawienia wolności lub warunkowego zawieszenia(art.259&2 kodeksu postępowania karnego).

-tymczasowe aresztowanie nie może być stosowane jeżeli przestępstwo zagrożone jest karą pozbawienia wolności nie przekraczającą roku(art.259&3 kodeksu postępowania karnego).

Ograniczenia przewidziane w art.259&2 oraz &3 nie mają zastosowania, gdy oskarżony ukrywa się, uporczywie nie stawia się na wezwania lub w inny bezprawny sposób utrudnia postępowanie albo nie można ustalić jego tożsamości(art.259&4 kodeksu postępowania karnego).

-Tymczasowego aresztowania nie stosuje się, jeżeli wystarczający jest inny środek zapobiegawczy(art. 257&1 kodeksu postępowania karnego).

-Tymczasowe aresztowanie należy niezwłocznie uchylić lub zmienić(na inny środek zapobiegawczy), jeżeli ustaną przyczyny, wskutek których zostało ono zastosowane, lub powstaną przyczyny uzasadniające jego uchylenie lub zmianę(art.253&1 kodeksu postępowania karnego).