Typ północnoindyjski
Z Wikipedii
Typ północnoindyjski - typ antropologiczny gatunku Homo sapiens, odmiany europeidalnej, rasy śródziemnomorskiej.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz w dyskusji tego artykułu lub na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Charakterystyka antropologiczna:
Przykłady fotograficzne:
Bramin z Nepalu
- wzrost wysoki do średniego;
- budowa ciała szczupła, długie i cienkie kończyny, długie dłonie oraz palce;
- indeks cefaliczny czaszki: mocno dolichocefaliczna;
- wielkość czaszki: bardzo mała;
- wysokość czaszki: pośrednia do wysokiej;
- czoło wąskie, silnie wysklepione
- twarz wąska, niezbyt długa;
- dolna szczęka wąska do bardzo wąskiej, słabo wydatna, dystans między ustami a końcem podbródka mały, rzadko średni;
- podbródek wąski, słabo wydatny;
- dystans między oczodołami mały;
- oczodoły wysokie;
- oprawa oczu: szpara oczna wysoka do bardzo wysokiej (szczególnie u kobiet), często o sierpowatym kształcie, skośna ku górze;
- łuki nadoczodołowe mogą występować ze względu na wpływ drawidyjski;
- nos długi i wąski, do bardzo długiego i wąskiego, wydatny;
- wgłębienie między grzbietem nosa a czołem - brak lub małe;
- nasada nosa wysoka i wąska, podobnie jak grzbiet nosa,
- skrzydełka nosa przeważnie skompresowane, jeśli są mocno rozchylone jest to wpływ drawidyjski;
- profil nosa prosty lub wypukły do garbatego;
- koniuszek nosa wąski, częściej poziomy niż opadający w dół;
- kolor włosów: czarne
- kształt włosów: przeważnie faliste
- kolor oczu: ciemnobrązowe do czarnych
- kolor i właściwości skóry: jasno- do ciemnobrązowego
- zarost i owłosienie ciała u mężczyzn: bardzo bujny zarost, duże owłosienie ciała (wpływ drawidyjski)
Inne uwagi:
Typ północnoindyjski powstał z wymieszania się niższych warstw Ariów(stanowiących wśród nich większość i należących do warny wajsiów), czyli rzemieślników, kupców oraz przede wszystkim pasterzy i rolników (należących głównie do rasy śródziemnomorskiej, a szczególnie do typu irano-afgańskiego zaabsorbowanego przez nich na terenie dzisiejszego Afganistanu, a wcześniej Azji Środkowej, gdzie przebywali przez jakiś czas, zanim ruszyli na Indie) z ludnością wcześniejszą, również należącą do rasy śródziemnmorskiej, przypominającej jednak typ klasyczny śródziemnmorski lub nawet orientalny (co oczywiście nie oznacza, że byli Semitami). Ta właśnie ludność (o czym świadczą badania cmentarzysk z Harrappa i Mohendżo-Daro) była twórcami cywilizacji Indusu. Przybyła ona zapewne z Sumeru (świadczą o tym powiązania między tymi dwiema kulturami) i przyniosła pierwotnej ludności drawidyjskiej (będącej mieszanką ciemnoskórej rasy weddoidalnej należącej do odmiany australoidalnej oraz grup wcześniej przybyłej (może już w górnym paleolicie) ludności rasy śródziemnmorskiej) kulturę i język, dziś zwany drawidyjskim, gdyż to właśnie ta mieszana ciemnoskóra ludność głównie go używa (ale do dziś istnieje plemię Todów, mówiące językiem drawidyjskim, a przedstawiające typ zbliżony do orientalnego).
Obecnie typ północnoindyjski posiada w wielu rejonach domieszki drawidyjskie (chodzi tu oczywiście o ową ciemnoskórą większość), co wynika z tysięcy lat wzajemnego sąsiedztwa.
Warto wiedzieć, że pierwotny element rasowy Cyganów stanowi właśnie typ północnoindyjski (możliwe, że z wpływami drawidyjskimi). Oprócz domieszek innych typów i podtypów zachodnioazjatyckich i europejskich.
Zobacz też: typologia antropologiczna