Ulica Długa w Krakowie
Z Wikipedii
Ulica Długa - w dokumentach wymieniana jest już w 1690. Był to jeden z najważniejszych wylotów z Krakowa w kierunku Olkusza-Sławkowa-Śląska. Początkowo szlak ten sięgał tylko do ul. Pędzichów, a dalej przebiegał wśród błoń, obok miejskich szubienic. Okolica, gdzie dziś kończy się ul. Długa, na XVIII-wiecznych mapach oznaczony jest jako Świnia Krzywda. W XIX w. ulica była zabudowana parterowymi domkami.
Obecna zabudowa pochodzi sprzed I wojny światowej. W 1904 rozpoczęto budowę domu nr 1; była to reprezentacyjna siedziba krakowskiej Izby Handlowej i Przymysłowej, która zawiązała się 14 listopada 1850. Przedtem był tu placyk miejski oraz niewielka posiadłość Łysakowskich - zajazd z pokojami gościnnymi i stajniami dla koni. "Łysoń" uważany był za jeden z większych zajazdów krakowskich. Na jego miejscu dwupiętrowy gmach Izby został zbudowany z surowej cegły w stylu gdańskim, według planów Tadeusza Stryjeńskiego i Franciszka Mączyńskiego, zakończony wieżą, na której widnieje zegar, a na szczycie - globus, stąd dom nazywany jest "Pod Globusem". Przy zdobieniu wnętrz brał udział Józef Mehoffer: jego autorstwa jest obraz "Walka żywiołów" w sali posiedzeń. Okna klatki schodowej zdobią witrażyki, przedstawiające m.in. parowóz, okręt, trakcję wysokiego napięcia, automobil. Parter od 1913 zajmowała sławna, największa w mieście, firma papiernicza: Fabryczny Skład Papieru Regina Aleksandrowicz i Synowie; jej poprzednia siedziba była przy Rynku Kleparskim. Dom nr 5 to piękny przykład historyzmu. Podczas zaborów nawet fasady kamienic przypominały przechodniom Polskę, a więc nad bramą wejściową domu nr 5 znajduje się orzeł z rozpiętymi skrzydłami, a nad oknami - kartusze z plastycznie wymodelowanymi głowami Stefana Czarnieckiego, Juliana Ursyna Niemcewicza, Tadeusza Kościuszki, Hugona Kołłątaja; w domu tym mieszkał Gustaw Ehrenberg. Kamienicę nr 53 zdobi nad bramą wejściową kolorowy geometryczny witraż.
