Villa Grimaldi
Z Wikipedii
Villa Grimaldi to kompleks budynków używanych jako miejsca przesłuchań oraz tortur więźniów politycznych, przez chilijska paramilitarną policję DINA, w czasie dyktatury Augusto Pinocheta.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Kompleks był położony w Peñalolén na przedmieściach Santiago, był on używany w latach 1974-1978. Około 5 tysięcy więźniów przebywało w Villa Grimaldi w tych latach, co najmniej 240 osób przebywających w tym miejscu zaginęło, lub zostało zamordowanych przez DINA.
Według personelu zajmującego się Villą Grimaldi, posiadłość należała do bogatej rodziny, której córka została aresztowana przez armię, krótko po puczu w 1973 roku. Rodzina przekazała ziemie armii jako łapówkę, w zamian za wypuszczenie córki.
Villa Grimaldi była rozległą posiadłością z budynkami, obecnie zburzonymi, wtedy zostały rozbudowane by dodać ośrodkowi nowe funkcje. Pierwsi więźniowie przybyli w połowie 1974 roku. Jednakże pełną pojemność osiągnęła pod koniec roku. Latem 1975 roku, Villa Grimaldi została centrum operacji MIB, któremu powierzono represjonowanie mieszkańców Santiago.
Zespoły operacyjne miały kwatery w Villi Grimaldi. Przyprowadzano tam więźniów na wstępne przesłuchania, stosowano tam wymyślnie zaplanowane metody tortur. Więźniowie, którzy nie byli torturowani, także byli tam przetrzymywani, czasem przez długi okres, oczekując na nowe przesłuchania, lub decyzję dotyczącą ich dalszego losu. Wraz z wzrostem liczby więźniów, rozbudowywano objekt na przetrzymywanie nich. Warunki przebywania tam zależały od tego kim był dany więzień, oraz tego co funkcjonariusze DINA chcieli osiągnąć, dzięki przesłuchaniom.
Narodowa Komisja Prawdy i Pojednania, badała to miejsce, mimo że budynki zostały zniszczone, pozostały ruiny oraz fundamenty budynków, które w opisach byłych więźniów zostały skonfrontowane z tym co pozostało. Budynki Villi Grimaldi zostały zniszczone (wraz z głównym budynkiem pochodzącym z XIX wieku), w ostatnich dniach militarnego reżimu, zakłada się, że w celu zniszczenia dowodów zbrodni, których tam dokonano. Obecnie na tym terenie znajduje się „Park dla Pokoju” chilijski narodowy monument, poświęcony prawom człowieka oraz pamięci ofiar funkcjonariuszy DINA. Niektóre struktury aresztu zachowały się do dzisiaj, takie jak basen, część oryginalnego muru otaczającego obóz, niektóre zostały odtworzone tj. wieża strażnicza, oraz reprezentatywne cele. Pod koniec 2006 roku pojawiły się plany budowy muzeum, na terenie obozu.
"Dzień rozpoczyna się śniadaniem, które zawiera połówkę chleba oraz gotującą się herbatę w metalowym kubku. Popołudniowy posiłek składa się z zupy z skórkami z ziemniaków i kawałków marchewki. Czasami podaje się pozostałości jedzenia agentów, wymieszane pestki oliwek, kawałki ryb i ości. Jest to prawie niemożliwe do przełknięcia. Krzyki i jęczenia i tak odbierają apetyt. Jednak jesteśmy zmuszani do tego. Podczas gdy oni, nie przestają wołać ludzi na „parilla” (metoda tortur polegająca na przypiekaniu ludzi), niekończące się przesłuchiwania... Jest to świat kontrastu. Strażnicy grają na gitarze przy akompaniamencie jęków, podczas gdy za rogiem, leżący na podłodze, Manuel Diaz, zwany "El Tano" umiera powoli…" (cytat z “La Guerra Oculta: Detenidos-Desaparecidos”, autorzy: Carmen Ortuzar i Marcela Otero, Revista Hoy)
[edytuj] Aktualna sytuacja
9 sierpnia 2006 roku, generał Augusto Pinochet został pozbawiony immunitetu przez chilijski sąd najwyższy. Dzięki temu będzie możliwe osądzenie go za porwania oraz torturowanie ludzi w Villi Grimaldi, za które, ponosi odpowiedzialność. 31 października 2006 roku na Pinocheta nałożono areszt domowy.
