Władysław Goral
Z Wikipedii
Błogosławiony biskup Władysław Goral (ur. 1 maja 1898 w Stoczku, zm. w lutym 1945) – biskup pomocniczy diecezji lubelskiej (od 9 października 1938).
18 grudnia 1920 r. przyjął święcenia kapłańskie. W południe 17 listopada 1939 r. do kurii wtargnęli gestapowcy. Aresztowali biskupa, kanclerza kurii i wszystkich innych duchownych. Podobny los spotkał trzech profesorów z seminarium oraz dwóch wikariuszy z katedry. Całą grupę - 13 księży - przewieziono do więzienia na Zamek. 27 listopada stanęli przed sądem. Skazano ich na śmierć, a później wyrok zamieniono na dożywotnie więzienie. 4 grudnia 1940 r. znaleźli się w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen.
Biskup Goral po przybyciu do Sachsenhausen został osadzony w pojedynczej celi betonowej bunkra Zellenbau, stanowiącego w obrębie obozu sektor specjalny. Oznaczony numerem 5605, a od 1943 r. - 13981, pozostał do końca, tj. do wiosny 1945 r., w celi 11, skazany na torturę zupełnej samotności, pozbawiony towarzystwa innych więźniów, możliwości przyjmowania sakramentów czy korzystania z lektury innej niż hitlerowskie gazety.
Został prawdopodobnie rozstrzelany w lutym 1945 r.
13 czerwca 1999 roku w Warszawie, Papież Jan Paweł II podniósł do chwały błogosławionych 108 męczenników z lat II wojny światowej. Jednym z nich był biskup Władysław Goral.
