Włodzimierz II Monomach
Z Wikipedii
Włodzimierz II Monomach (ros. Владимир Мономах, ukr. Володимир Мономах, imię przyjęte na chrzcie: Wasyl) (ur. 1053, zm. 19 maja 1125) – książę Rusi Kijowskiej uznawany za jednego z najbardziej zasłużonych władców tego państwa. Był synem Wsiewołoda I Jarosławowicza i nieznanej z imienia córki cesarza Konstantyna IX Monomacha. Po jej ojcu przyjął on przydomek „Monomach” oznaczający „tego, który walczy samotnie”. Pokrewieństwo z władcą bizantyjskim zapewniało mu uznanie międzynarodowe i zarazem ułatwiało prowadzenie dyplomacji.
Włodzimierz według jego własnych słów przeprowadził 83 kampanie wojskowe i 13 razy zawierał pokój z Połowcami. Początkowo w walkach wspierał go jego kuzyn Oleg Świętosławowicz. Sytuacja uległa zmianie po tym jak Świętopełk II przekazał Włodzimierzowi Czernihów, dotąd rządzony przez Olega. Ten zerwał sojusz i zawarł układ z Połowcami mający umożliwić mu odbicie miasta. Doprowadziło to do serii wojen i konfliktów kontynuowanych przez potomków obydwu władców.
Od 1094 roku głównym patrymonium Włodzimierza był Perejesław. Kontrolował również Rostów, Suzdal i inne prowincje północne. Na ziemiach tych założył kilka miast, w tym nazwany jego imieniem Włodzimierz nad Klaźmą. Władca podjął próby zjednoczenia książąt Rusi w walce przeciw Połowcom. W tym celu zorganizował dwa kongresy: w Lubeczu w 1097 i w Dołobsku w 1103.
Kiedy w 1113 zmarł Świętopełk II doszło do buntu mieszkańców Kijowa, którzy powołało na księcia Włodzimierza. Ten zgodził się przejąć władzę i pozostał księciem kijowskim aż do śmierci. Z Instrukcji, którą wysłał do swoich dzieci wiemy o przeprowadzonych przez Włodzimierza reformach, mających na celu zmniejszenie napięć społecznych w stolicy.
Włodzimierz był trzykrotnie żonaty. Kolejno zawierał związki z Gythą z Wessex, nieznaną z imienia bizantyjską arystokratką i z córką chana połowskiego. Z pierwszego małżeństwa pochodził następca tronu Mścisław I Harald, z drugiego natomiast założyciel Moskwy Jerzy Dołgoruki oraz dwie córki: Eufemia, późniejsza żona króla Węgier Kolomana i Maria, oddana za żonę pretendentowi do bizantyjskiego tronu, Leonowi Diogenesowi. Rozgłos w całej Europie zyskała siostra Włodzimierza, Eupraxia, żona cesarza Henryka IV. Rozwiodła się ona z władcą Niemiec, zarzucając mu, że chciał urządzić czarną mszę na jej nagim ciele.
Włodzimierz zmarł w 1125 i został pochowany w soborze św. Sofii w Kijowie. Potomni często określali okres jego rządów mianem złotego wieku tego miasta.
[edytuj] Ciekawostki:
- Z przydomkiem Włodzimierza (Monomach) wiąże się wiele legend, w tym kilka opowiadających o przeniesieniu z Konstantynopola na Ruś bezcennych skarbów takich jak Czapka Monomacha, czy ikona Matki Boskiej Włodzimierskiej.
- To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z średniowieczem. Jeśli możesz, rozbuduj go.