Waldemar Ochnia
Z Wikipedii
Waldemar Ochnia (ur. 1952 w Radomiu) - polski artysta kabaretowy, słynący z talentu do naśladowania głosów znanych postaci, nazywany człowiekiem o stu głosach, a nawet najlepszym polskim parodystą.
Od lat młodości występował amatorsko w przeglądach kabaretowych, gdzie parodiując znane osoby prezentował pisane przez siebie satyryczne monologi. Podczas jednego z takich pokazów poznał Tadeusza Rossa, który zaprosił go do udziału w programie Podwieczorek przy mikrofonie Polskiego Radia. Występował również w innym programie Radia, Parafonii.
W latach 1991-1993 wspólnie z Jerzym Kryszakiem i Andrzejem Zaorskim podkładał głosy pod kukiełki zwierząt-polityków w programie Polskie Zoo (TVP1). W roku 1993 pojawił się w kilku skeczach na kasecie magnetofonowej Dostaniemy kota kabaretu Długi. W drugiej połowie lat 90. występował w programach Tadeusza Drozdy: Dyżurnym Satyryku Kraju (Polsat) i Polskiej Agencji Satyrycznej (TVP3), gdzie "znanymi" głosami udzielał wywiadów. W roku 2005 był częstym gościem ("szwagrem") talk-show Bigosowa i szwagry (TVP1).
Od września 2005, tj. od początku emisji występuje w programie Szymon Majewski Show (TVN), gdzie jest jednym z uczestników Rozmów w tłoku, nie tylko naśladując głosy, ale i przebierając się za parodiowane osoby.
W programie Szymon Majewski Show wciela się w Jerzego Urbana, Lecha Wałęsę, Józefa Oleksego i Janusza Rewińskiego ; przygotowuje się także do ról Jerzego Hoffmana, Waldemara Pawlaka i Przemysława Gosiewskiego.
Poza programem, w swych monologach parodiuje bądź parodiował także m. in.: Władysława Bartoszewskiego, Hankę Bielicką, Kazimierza Brusikiewicza, Mieczysława Fogga, Zygmunta Kałużyńskiego, Andrzeja Leppera, Adama Michnika, Jerzego Ofierskiego, Daniela Olbrychskiego, Renę Rolską, Jaremę Stępowskiego i Zbigniewa Zapasiewicza.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Waldemara Ochni - zawiera fragmenty programów, w których się pojawiał
