WIDMO (organizacja)
Z Wikipedii
WIDMO (ang. SPECTRE - SPecial Executive for Counter-intelligence, Terrorism, Revenge and Extortion) - fikcyjna organizacja terrorystyczna znana z serii książek Iana Fleminga o Jamesie Bondzie i opartych na nich filmach. Zarządzana przez Ernsta Stavro Blofelda, pierwszy raz pojawia się w powieści Thunderball (Operacja Piorun), następnie zaś w wielu filmach, włączając w to pierwszy z nich, Doktor No (1962). Organizacja jest najbardziej zaciekłym przeciwnikiem fikcyjnego agenta.
Spis treści |
[edytuj] Zarządzanie
WIDMO zarządzane jest przez czarny charakter, Ernsta Stavro Blofelda, który w filmach pojawia się zwykle w towarzystwie białego perskiego kota. Zarówno w książkach, jak i filmach, drugą w kolejności osobą jest Emilio Largo. Po raz pierwszy pojawia się w Operacji Piorun. W powieści stwierdzone zostaje, że w przypadku śmierci Blofelda to właśnie Largo przejąłby dowodzenie organizacją.
W książkach numery poszczególnych członków WIDMA są z premedytacją przydzielane losowo i regularnie zamieniane w celu przeszkodzenia śledztwu. W Operacji Piorun Blofeld, mimo bycia liderem, nazywany był Numerem 2, podczas gdy Numer 1 przydzielono Emilio Largo.
W filmach numery odpowiadają rzeczywistej hierarchii organizacji. Blofeld zawsze określany jest jako Numer 1, zaś Largo w Operacji Piorun to po prostu Numer 2.
[edytuj] Ukazywanie się
[edytuj] Książki
W oryginalnej bondowskiej serii autorstwa Fleminga WIDMO po raz pierwszy pojawia się w Operacji Piorun. Organizacja zostaje rozbita po tym jak Bond wraz z Felixem Leiterem niweczy plan WIDMA dotyczący zaszantażowania NATO skradzioną bronią jądrową. W W tajnej służbie Jej Królewskiej Mości, drugiej części tzw. "Trylogii Blofelda", Blofeld pracuje na własną rękę, jedynie z pomocą swej współpracowniczki, Irmy Bunt. Nigdy jednak nie udało się reaktywować tej organizacji, pomimo spekulacji Bonda, że Blofeld usiłował tego dokonać. Szef WIDMA po raz ostatni pojawia się w Żyje się tylko dwa razy (You Only Live Twice).
Dopiero później, w bondowskiej powieści Johna Gardnera Na specjalne usługi (For Special Services, (1982) pojawia się zreaktywowane WIDMO pod wodzą córki Blofelda, Neny Bismaquer. Chociaż Bond ostatecznie przeszkadza w odnowieniu organizacji, odgrywa ona znów istotną rolę prowadzona przez Tamila Rahani w Roli honoru (Role of Honour, 1984) i Nikt nie żyje wiecznie (Nobody Lives For Ever, 1986). Kolejny autor książek o Bondzie, Raymond Benson, wprowadza postać Irmy Bunt w swej krótkiej powieści, Podmuch z przeszłości (Blast From the Past, 1997).
[edytuj] Filmy
Pierwsza wzmianka o organizacji WIDMO w filmach pojawiła się już w pierwszej oficjalnej części cyklu, Doktorze No. W powieści dr Julius No współpracował z Sowietami. Jednak w filmie opartym na książce zostaje to zmienione, podobnie jak w kolejnych adaptacjach powieści, gdzie pierwotnie głównym przeciwnikiem 007 byli właśnie Sowieci i ich kontrwywiad, SMERSZ. SMERSZ odgrywa jednak pewną rolę w Pozdrowieniach z Moskwy.
W odróżnieniu od pierwowzoru w postaci powieści Fleminga, filmowe WIDMO jest zdecydowanie prężniejsze. Po każdej porażce z Bondem powraca z większym rozmachem i planami na szerszą skalę. WIDMO stoi za nikczemnymi intrygami w czterech bondowskich filmach: Doktorze No, Pozdrowieniach z Moskwy, Operacji Piorun oraz Żyje się tylko dwa razy, gdzie zostaje ostatecznie pokonane. Po raz ostatni nazwa WIDMO pojawia się w W tajnej służbie Jej Królewskiej Mości, jednak zarówno w tym filmie, jak i kolejnym, Diamenty są wieczne, Blofeld pracuje samodzielnie. Postać Blofelda pojawia się jeszcze raz we wstępie filmu Tylko dla twoich oczu, gdzie prawdopodobnie umiera.
W 1983 WIDMO zostaje wskrzeszone przez twórców nieoficjalnej przeróbki Operacji Piorun, zatytułowanej Nigdy nie mów nigdy.
[edytuj] Współpracownicy WIDMA
[edytuj] Filmy
- Doktor Julius No (Doktor No)
- Profesor R. J. Dent (Doktor No)
- Panna Taro (Doktor No)
- Rosa Klebb (Numer 3, Pozdrowienia z Moskwy)
- Donald Red Grant (Pozdrowienia z Moskwy)
- Kronsteen (Numer 5, Pozdrowienia z Moskwy)
- Morzeny (Pozdrowienia z Moskwy)
- Emilio Largo (Numer 2, Operacja Piorun)
- Fiona Volpe (Operacja Piorun)
- Pułkownik Jacques Boitier (Numer 6, Operacja Piorun)
- Hrabia Lippe (Operacja Piorun)
- Angelo Palazzi (Operacja Piorun)
- Vargas (Operacja Piorun)
- Janni (Operacja Piorun)
- Profesor Ladislav Kutze (Operacja Piorun, zdezerterował)
- Quist (Operacja Piorun)
- Helga Brandt (Numer 11, Żyje się tylko dwa razy)
- Hans (Żyje się tylko dwa razy)
- Pan Osato (Żyje się tylko dwa razy)
- Irma Bunt (W tajnej służbie Jej Królewskiej Mości)
- Grunther (W tajnej służbie Jej Królewskiej Mości)
- Pan Wint i Pan Kidd (Diamenty są wieczne)
- Bert Saxby (Diamenty są wieczne)
- Wielu agentów pozostaje nienazwanych lub nieważnych
[edytuj] Filmy nieoficjalne
- Maximillian Largo (Numer 1, Nigdy nie mów nigdy)
- Fatima Blush (Numer 12, Nigdy nie mów nigdy)
[edytuj] Książki
Wszyscy wymienieni niżej współpracownicy pojawiają się w Operacji Piorun
- Emilio Largo - Numer 1
- Giuseppe Petacchi - brat Domino Petacchiego
- Pierre Borraud - zabity przez Blofelda za szturchnięcie dziewczyny
- Doktor Kandinsky
- Doktor Kotze
- Hrabia Lippe
- Agent #6 - zabija hrabiego Lippe z rozkazu Blofelda za bycie nierzetelnym
