Wielkie Jezioro Gorzkie
Z Wikipedii
Wielkie Jezioro Gorzkie (arab. البحيرة المرة الكبرى; translit. al-Buhayrah al-Murra al-Kubra) - słonowodne jezioro położone pomiędzy północną i południową częścią Kanału Sueskiego, oddzielone przewężeniem od Małego Jeziora Gorzkiego. Oba zbiorniki mają powierzchnię ponad 250 km².
Kanał nie posiada śluz, słona woda wpływa swobodnie z Morza Śródziemnego i Czerwonego, wymieniając wodę utraconą poprzez parowanie. Jezioro działa jako bufor kanału, redukując niebezpieczeństwo ze strony prądów pływowych.
Wskutek wybuchu wojny sześciodniowej w 1967 r. kanał zamknięto, unieruchamiając aż do 1975 r. 14 stojących na jeziorze okrętów (w tym 2 polskie jednostki: MS Bolesław Bierut i MS Djakarta). Okręty te nazwano Żółtą Flotą (ang. Yellow Fleet) od pustynnego piasku nieustannie pokrywającego ich pokłady. Załogi unieruchomionych jednostek zaczęły wydawać okolicznościowe, własnoręcznie wykonane znaczki pocztowe, obecnie poszukiwane przez kolekcjonerów.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- (en) Melampus in Suez - opowieść marynarzy z okrętu MS Melampus unieruchomionego w 1967 r. na Wielkim Jeziorze Gorzkim
- (en) Opis kryzysu z 1967 r.
