Wieszanie Judasza
Z Wikipedii
Wieszanie Judasza (Judasz, Judaszki) to ludowy zwyczaj związany z chrześcijańskim świętem Wielkiejnocy.
Nawiązuje do historii zmartwychwstania Chrystusa, przypominając o zdradzie Judasza. Ale jest to też schrystianizowana forma topienia Marzanny, która wyrosła z pogańskich obrzędów powitania wiosny.
Widowisko rozpoczynało się w Wielki Czwartek nocą (w niektórych regionach już w Wielką Środę), kończąc się następnego dnia po południu. Kukła przedstawiająca Judasza była sądzona, a następnie wieszana na wieży kościelnej. W Wielki Piątek strącano Judasza z wieży, a następnie bito, szarpano, włóczono po wsi. Na koniec podpaloną kukłę wrzucano do rzeki czy stawu.
W związku z nadmierną agresją uczestników widowiska, Kościół zakazał jego organizowania. Tam, gdzie zwyczaj nadal trwał, kukłę wieszano na drzewie, słupie, kominie.
Tradycja Judasza do dziś zachowała się w Pruchniku.
Zobacz też: