Wilk workowaty
Z Wikipedii
Wilk workowaty | |
Wilki workowate w zoo w Waszyngtonie (1902) |
|
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Gromada | ssaki |
Podgromada | ssaki żyworodne |
Szczep | ssaki niższe |
Nadrząd | torbacze |
Rząd | niełazokształtne |
Rodzina | wilki workowate |
Gatunek | wilk workowaty |
Nazwa systematyczna | |
Thylacinus cynocephalus | |
Harris, 1808 |
Wilk workowaty (Thylacinus cynocephalus) – inaczej wilk tasmański, lub tygrys workowaty, duży drapieżny torbacz z rzędu niełazów. Prawdopodobnie wymarły.
W czasach przedhistorycznych występował na Tasmanii oraz całym obszarze Australii. Wraz z przybyciem Aborygenów do Australii i sprowadzeniem przez nich psów dingo, obszar jego występowania skurczył się wyłącznie do Tasmanii. Po przybyciu na Tasmanię Europejczyków uznany za szkodnika i bardzo intensywnie tępiony. Ostatni osobnik na wolności widziany w 1932 roku. Natomiast ostatni znany osobnik (samica) padł w 1936 w ZOO w Hobart. Od tego czasu (szczególnie od lat 80.) pewne niepotwierdzone ślady bytności zwierzęta (takie jak zeznania świadków, niewyraźne tropy, czy niewyraźne zdjęcia) dały asumpt teoriom, że odosobniona populacja przeżyła w niedostępnych, górskich rejonach Tasmanii. Utworzenie na znacznych obszarach ścisłego rezerwatu oraz liczne ekspedycje nie przyniosły jednak żadnego pewnego dowodu przetrwania wilka workowatego. Oficjalnie został uznany za gatunek wymarły przez IUCN w 1986 roku. Obecnie podejmuje się próby sklonowania wilka workowatego na podstawie materiału genetycznego pobranego z zakonserwowanych tkanek zwierzęcia. Niestety, tkanki zostały zakonserwowane w formalinie, która "pocięła" DNA na małe kawałki. Największe nadzieje pokłada się więc w jedynym egzemplarzu zakonserwowanego w alkoholu szczenięcia. Szanse na realizację tego projektu nie są jednak duże.
- Długość tułowia z głową: 100-110 cm
- Długość ogona: 50 cm
- Ubarwienie: płowe, z 13-19 poprzecznymi pręgami
- Uzębienie: typowe dla drapieżników (duże kły, silne łamacze)
- Występowanie: Tasmania, obszary stepowe.
- Miot: 2-4 młodych, torba otwarta tylko w okresie wychowywania młodych.
Zwierzę nocne, polowało m.in. na kangury i wombaty, ale nie gardziło też owocami.