Witalij Fiedorczuk
Z Wikipedii
Witalij Fiedorczuk, generał armii (ur. 1918 - zm. ?) - polityk radziecki, długoletni pracownik kontrwywiadu, przewodniczący Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego, KGB w ZSRR od maja do grudnia 1982 roku.
Karierę w organach bezpieczeństwa rozpoczął w 1939 roku, wstępując do Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych NKWD. Po ataku Niemiec na Związek Radziecki w 1941 roku pracował w kontrwywiadzie NKWD. Następnie rozpoczął służbę w utworzonym w kwietniu 1943 roku kontrwywiadzie wojskowym "Smiersz". Po II wojnie światowej i likwidacji Smiersza, kontynuował pracę w kontrwywiadzie Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego MGB. Pod koniec lat 60. został szefem Zarządu III KGB, zajmującego się kontrwywiadem i bezpieczeństwem wewnętrznym w szeregach Armii Czerwonej. W 1970 roku Fiedorczuk objął stanowisko szefa KGB na Ukrainie. W 1982 roku, po odejściu Andropowa z KGB na stanowisko sekretarza generalnego KC, objął stanowisko przewodniczącego KGB. Został zdjęty z tego stanowiska już w grudniu 1982 roku i mianowany ministrem spraw wewnętrznych w stopniu generała armii. W 1986 roku przesunięty przez Michaiła Gorbaczowa go grupy inspektorów Ministerstwa Obrony, co zakończyło jego długoletnią karierę w organach kontrwywiadu.
| Przewodniczący Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR |  |
|---|---|
|
Iwan Sierow | Aleksander Szelepin | Władimir Siemiczastny | Jurij Andropow | Witalij Fiedorczuk | Wiktor Czebrikow | Władimir Kriuczkow | Leonid Szebarszyn | Władimir Bakatin | |
