Wojciech Rubinowicz
Z Wikipedii
Wojciech Rubinowicz (ur. 22 lutego 1889 w Sadagórze pow. Czerniowce, zm. 13 października 1974 w Warszawie) - fizyk teoretyk
W 1908 ukończył gimnazjum w Czerniowcach, a w latach 1908-1913 odbył studia z matematyki i fizyki na uniwersytecie w Czerniowcach. W latach 1912-1916 tamże był asystentem, zaś w 1914 doktoryzował się. W latach 1916-1918 był asystentem katedry fizyki teoretycznej na uniwersytecie w Monachium, w 1918 habilitował się i do 1920 był docentem katedry fizyki na uniwersytecie w Czerniowcach. W latach 1920-1922 był profesorem zwyczajnym uniwersytetu w Lubljanie, od 1922 profesorem zwyczajnym fizyki teoretycznej na Wydziale Ogólnym Politechniki Lwowskiej. W latach 1925/26 był dziekanem Wydziału Ogólnego PLw, a w latach 1935-1937 kierownikiem katedry mechaniki ogólnej na Wydziale Inżynieryjnym. Od 1937 był profesorem fizyki teoretycznej UJK, w czasie pierwszej (1939-1941) i drugiej (od 1944) okupacji sowieckiej Lwowa pracował na Uniwersytecie Lwowskim. Od 1946 do 1962 był kierownikiem katedry mechaniki teoretycznej, od 1953 dodatkowo katedry optyki i mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego. Był członkiem PAU, PAN, autorem wielu prac z kwantowej teorii promieniowania, teorii dyfrakcji, elektrodynamiki i fizyki materiałów.
