Wrzód trawienny
Z Wikipedii
Zasugerowano, aby ten artykuł zintegrować z artykułem choroba wrzodowa.
Wrzód trawienny - jest to ubytek w błonie śluzowej, który sięga w głąb ściany żołądka, dwunastnicy lub dolnego odcinka przełyku poza blaszkę mięśniową własną, związaną z błoną śluzową. Wrzody najczęściej występują w dwunastnicy. W parze z wrzodem występują zmiany zapalne i martwica otaczających go tkanek. Esencja wrzodu polega na nadtrawieniu ściany przewodu pokarmowego przez kwas solny, który jest wydzielany w żołądku przez komórki okładzinowe. Zjawisku temu towarzyszy szereg dolegliwości odczuwanych przez chorego.
Powikłania
- Przy powstawaniu wrzodu lub w trakcie jego powiększania się może dojść do uszkodzenia naczyń krwionośnych przebiegających w ścianie żołądka lub dwunastnicy czy też rzadziej przełyku, co może spowodować krwawienie. W zależności od wielkości uszkodzonego naczynia krwawienie może być małe i niezauważalne lub też duże, które może zagrażać życiu. W wyniku tego może dojść anemii pokrwotocznej. U chorego stwierdza się obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, tachykardię (przyśpieszenie tętna), bladość.
- Największe jednak niebezpieczeństwo (wynikające z obecności wrzodu) stwarza perforacja wrzodu trawiennego. Perforacja wrzodu polega na przedziurawieniu całej ściany żołądka lub dwunastnicy przez powiększające się i penetrujące w głąb owrzodzenie. Powikłanie to występuje nagle i jest wyjątkowo niebezpieczne dla życia chorego. Głównym objawem perforacji wrzodu jest silny oraz gwałtowny ból umiejscowiony w nadbrzuszu. Przyczyną bólu jest wydostanie się treści pokarmowej z dwunastnicy lub żołądka do jamy brzusznej, co powoduje zapalenie otrzewnej. Sam ból spowodowany jest przez podrażnienie zakończeń nerwowych i jest ważnym sygnałem o zagrożeniu. Na twarzy chorego są widoczne liczne oznaki cierpienia. Perforacja wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej, jest najczęstszą przyczyną zgonów w chorobie wrzodowej.
Leczenie chirurgiczne wrzodu
- Leczenie chirurgiczne wrzodu żołądka polega na wycięciu części żołądka razem z wrzodem. Odtworzenie ciągłości przewodu pokarmowego wykonuje się dwiema metodami. Pierwszym sposobem jest sposób Rydygiera, który polega na łączeniu końca dwunastnicy z żołądkiem. Drugim sposobem jest sposób Billroth II, który polega na zespoleniu żołądka z pierwszą pętlą jelita cienkiego. W ten sposób dwunastnica zostaje zamknięta i stanowi pętlę doprowadzającą żółć i sok trzustkowy do przewodu pokarmowego.
- Leczenie chirurgiczne wrzodu dwunastnicy polega na wagotomii, czyli przecięciu nerwów błędnych, które biegną wzdłuż przełyku do jamy brzusznej i pobudzają wydzielanie soku żołądkowego, pepsyny i zwiększają perystaltykę i rozluźniają napięcie zwieraczy. Po operacji często konieczna jest plastyka odźwiernika, gdyż przecięcie nerwów błędnych powoduje skurczenie się tego narządu i uniemożliwa przesuwanie się treści pokarmowej. Wykonuje się to sposobem Heinecke-Mikulicza i polega ona na podłużnym nacięciu i poprzecznym zszyciu odźwiernika.
