Współczynnik rozszerzenia
Z Wikipedii
Współczynnik rozszerzenia (także: współczynnik pokrycia lub współczynnik objęcia) – w metrologii: współczynnik liczbowy użyty jako mnożnik złożonej niepewności standardowej pomiaru uc(y) w celu otrzymania niepewności rozszerzonej pomiaru U. Oznaczany zwykle literą k, przy czym:
U=k*uc(y)
Do celów szacowania niepewności całkowitej wyniku pomiaru używa się zawsze cząstkowych niepewności standardowych. Ponieważ świadectwo wzorcowania zawiera zwykle wyniki pomiarów podane z ich niepewnością rozszerzoną to musi ono podawać także współczynnik rozszerzenia użyty dla obliczenia danej niepewności rozszerzonej. Umożliwia to przeliczenie niepewności rozszerzonej na niepewność standardową:
uc(y)=U/k
Przy wyborze wartości współczynnika rozszerzenia należy się kierować maksymalizacją prawdopodobieństwa objęcia lub wymaganego poziomu ufności przedziału. W praktyce metrologicznej współczynnik rozszerzenia k przyjmuje wartości od ok. 1,65 (stosowany zwykle w przypadku, gdy nie obserwujemy rozrzutu wyniku pomiaru, a rozkład wyników ma charakter rozkładu prostokątnego), poprzez najczęściej spotykaną wartość k=2 (ściśle rzecz biorąc jest to zaokrąglenie wartości k=1,96, gdy decydującym czynnikiem niepewności jest rozrzut wyników pomiarów) aż do wartości k=3.
