Zaślubiny Polski z morzem
Z Wikipedii
Zaślubiny Polski z morzem to wydarzenie propagandowe, które miało miejsce w 1920 w Pucku i zostało powtórzone w 1945 w Kołobrzegu.
W październiku 1919 Józefowi Hallerowi powierzono dowództwo Frontu Pomorskiego, utworzonego w celu pokojowego i planowego odzyskania Pomorza, zgodnie z ustaleniami traktatu wersalskiego, odebranego Polsce wskutek rozbiorów. Zgodnie z planem przejmowanie ziem pomorskich rozpoczęło się 16 stycznia 1919 od przejęcia Torunia przez oddziały 16 Pomorskiej Dywizji Piechoty. Poszczególne miejscowości przejmowano od wycofujących się wojsk niemieckich aż do 11 lutego 1920, kiedy to ostatni żołnierze opuścili Gdańsk.
Pomimo kilku incydentów, wśród których było kilka prób stawiania zbrojnego oporu, a także liczne przypadki sabotażu, odzyskiwanie Pomorza dla Polski przebiegało bez większych zakłóceń. 10 lutego 1920 generał Józef Haller wraz z ministrem spraw wewnętrznych Stanisławem Wojciechowskim oraz nową administracją Województwa Pomorskiego przybył do Pucka, gdzie dokonał symbolicznych zaślubin Polski z Bałtykiem. Zaślubiny odbyły się poprzez wrzucenie pierścienia do morza. Tego dnia, przed zaślubinami, odbyło się spotkanie generała i delegacji władz Polski w Gdańsku z tamtejszą polonią, która ofiarowała na ręce gen. Hallera dwa platynowe pierścienie. Pierścienie te były sfinansowane przez Polskich Gdańszczan, np. rodzina Leszczyńskich czy Raciniewskich.
Zaślubiny Polski z morzem w 1920 r.
Zaślubiny Polski z morzem w 1945 r.
[edytuj] Zobacz też:
Historia Mrzeżyna#Zaślubiny Polski z morzem
