Zakon św. Ducha z Montpellier
Z Wikipedii
Zakon św. Ducha z Montpellier został założony we Francji w 1195 roku przez św. Gwidona - najmłodszego syna księcia Montpellier jako bractwo szpitalników i został zaaprobowany i przekształcony w religijny zakon rycerski w 1198 przez papieża Innocentego III. Jego głównym zadaniem była pomoc chorym i ochrona chrześcijan przed zbrojnymi bandami Albigensów. Zakon w 1672 został na ziemiach francuskich zniesiony przez Ludwika XIV (na podstawie władzy nad hierarchią kościelną zawartej w konkordacie), ale został przywrócony w 1693. Stracił swój militarny charakter w 1708, a w 1711 papież Klemens XI włączył go do Zakonu św. Łazarza z Jerozolimy.
W 1244 roku został sprowadzony do Krakowa przez biskupa Jana Prandotę. Gałąź męska została skasowana, a gałąź żeńska przetrwała do dziś. Obecnie w Krakowie znajduje się Dom Generalny Zakonu Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego.
