Zatopienie brytyjskich krążowników przez U 9
Z Wikipedii
Zatopienie brytyjskich krążowników przez U 9 to epizod podczas walk morskich I wojny światowej.
Niemiecki okręt podwodny "U 9" pod dowództwem kpt. Weddigena 22 września 1914 natknął się na wodach Hoofden (na północny zachód od Scheveninngen) na trzy brytyjskie okręty - krążowniki pancerne HMS "Aboukir", HMS "Hogue" i HMS "Cressy" (wszystkie typu "Cressy"). Brytyjczycy nie spodziewali się obecności niemieckich okrętów podwodnych na tych wodach i płynęli stałym kursem z prędkością 10 węzłów bez zygzakowania.
U-boot w zanurzeniu wyszedł na pozycję do strzału i z odległości 500 m wystrzelił torpedę do krążownika "Aboukir", który został trafiony, po czym nie wiedząc o przyczynie wybuchu, zasygnalizował do pozostałych okrętów natknięcie na minę. Pozostałe krążowniki pospieszyły na pomoc, wkrótce jednak "Aboukir" zatonął z większością załogi.
"U 9", którego obecność nie została wykryta, ustawił się w dogodnej pozycji i z odległości 350 m odpalił 2 torpedy do krążownika "Hogue", który po trafieniu w komory amunicyjne wyleciał w powietrze. Po 20 minutach "U 9" z odległości 1 km wystrzelił dwie torpedy w kierunku ostatniego z krążowników, który był zajęty ratowaniem rozbitków. Jedna torpeda osiągnęła cel, po kwadransie z odległości 500 m "U 9" wystrzelił ostatnią z posiadanych torped, która posłała krążownik "Cressy" na dno.
Na miejsce zatopienia krążowników przybyły holenderskie statki i brytyjskie okręty, które wyłowiły ocalałych rozbitków - 60 oficerów i 777 marynarzy. Ponad 1400 oficerów i marynarzy zginęło.
Wyczyn "U 9" odbił się szerokim echem na świecie, kpt. Weddigen został odznaczony Krzyżem Żelaznym. Od tego wydarzenia okręt podwodny zaczął być uznawany za groźne narzędzie walki i wszystkie państwa zaczęły szukać środków zaradczych przeciw okrętom podwodnym. Był to najbardziej efektywny atak torpedowy pojedynczego okrętu w historii wojen.
