Zmienna statyczna

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Zmienna statyczna - w programowaniu jest to zmienna, która w danym bloku programu posiada dokładnie jedną instancję i istnieje przez cały czas działania programu. W języku C++ każda zmienna globalna jest jednocześnie zmienną statyczną.

[edytuj] Zmienna statyczna w bloku funkcji

Zmienna statyczna zadeklarowana w bloku funkcji, zgodnie z definicją pamięta swoją wartość pomiędzy wywołaniami funkcji, co nie jest możliwe przy użyciu zwykłych zmiennych. Przykład w C++:

#include <iostream>

int podajStatyczna() {
  static int x = 0; // deklaracja, definicja i inicjalizacja zmiennej statycznej
  return ++x; // zwiększamy "x" i zwracamy
}

int podajZwykla() {
  int x = 0; // deklaracja zwykłej zmiennej
  return ++x; // zwiększamy "x" i zwracamy
}

int main() {
  std::cout << podajZwykla() << std::endl; //wyświetli 1
  std::cout << podajZwykla() << std::endl; //wyświetli 1

  std::cout << podajStatyczna() << std::endl; //wyświetli 1
  std::cout << podajStatyczna() << std::endl; //wyświetli 2
}

Widzimy zadeklarowaną zmienną statyczną w funkcji podajStatyczna(). Wartość zero jest jej przypisywana tylko raz podczas pierwszego wywołania funkcji. W przeciwieństwie do zwykłej zmiennej, zmienna statyczna nie jest niszczona po wyjściu programu z bloku gdzie została zadeklarowana (w przykładzie wyżej jest to blok funkcji), dzięki temu pamięta swoją wartość pomiędzy wywołaniami funkcji.

Zmienna zadeklarowania w bloku metody w klasie niczym się nie różni od tej zadeklarowanej w bloku funkcji (metoda jest funkcją). Jest wspólna dla wszystkich obiektów klasy, w której zadeklarowana jest dana metoda.

[edytuj] Zmienna statyczna w bloku klasy

Zmienna statyczna zadeklarowana w bloku klasy jest jedyną wspólną instancją dla wszystkich obiektów danej klasy. Jest tworzona już na początku działania programu. Przykład w C++:

#include <iostream>
using namespace std;

class MojaKlasa {
  public:
   static int x;
   MojaKlasa() { x++; } // konstruktor - zwiększa "x"
   ~MojaKlasa() { x--; } // destruktor - zmniejsza "x"
};

int MojaKlasa::x = 0; // definicja i inicjalizacja zmiennej statycznej "x";

int main() {
  MojaKlasa obiekt1;
  cout << obiekt1.x << endl; //wyświetli 1

  MojaKlasa obiekt2;
  cout << obiekt2.x << endl; //wyświetli 2

  cout << MojaKlasa::x << endl; // nie jest błędem: wyświetli 2

  return 0;
}

Widzimy zadeklarowaną zmienną statyczną w klasie MojaKlasa. Konstruktor w klasie zwiększa jej wartość, natomiast destruktor zmniejsza. Dzięki temu uzyskaliśmy licznik obiektów klasy MojaKlasa (pominięta została kwestia współbieżności). Każda zmienna statyczna w klasie jest jedynie deklarowana. Z powodu tego, że posiada ona jedną instancję w programie, należy podać również jej definicję, którą realizuje się na zewnątrz deklaracji klasy w zakresie globalnym (należy pamiętać, że nie w każdym języku programowania jest to konieczne). W tym miejscu również następuje inicjalizacja zmiennej. W funkcji main() tworzymy obiekt klasy MojaKlasa. Wyświetlamy aktualną wartość zmiennej statycznej i widzimy wartość 1. Następnie tworzymy drugi obiekt i widzimy, że wartość zmiennej statycznej wynosi już dwa. Zwróćmy uwagę, że za drugim razem odwołujemy się do zmiennej statycznej korzystając z obiektu obiekt2, dzięki temu widzimy, że wszystkie obiekty (w przykładzie są ich 2) współdzielą zmienną statyczną. W kolejnym kroku przedstawiona została technika odwołania się do zmiennej statycznej nie poprzez obiekt, a poprzez nazwę klasy. Jest to spowodowane tym, że zmienne statyczne w klasie istnieją nawet gdy nie został stworzony żaden obiekt danej klasy. Różnica w C++ polega jedynie na użyciu operatora zakresu "::" zamiast "." (w innych językach programowania jak Java czy C# do zmiennych statycznych w klasie odwołujemy się poprzez ".".

Zmienne statyczne w bloku klasy nazywane są często polami statycznymi lub zmiennymi klasowymi.

[edytuj] Właściwości i wykorzystanie

Zmiennych statycznych używa się jako jedno z rozwiązań uniknięcia używania zmiennych globalnych. Polega ono na zamknięciu zmiennych statycznych w wspólnej klasie. Często deklaruje się taką klasę-kontener, tak aby nie można było stworzyć obiektu tej klasy. Uzyskuje się to poprzez deklarację konstruktorów (co najmniej domyślnego), w sekcji prywatnej klasy (dodatkowo deklaruje się w sekcji prywatnej również konstruktor kopiujący i operator przypisania) np.:

class StaleMatematyczne {
  public:
    static const double pi;
    static const double e;

  private:
    StaleMatematyczne(){} // pusty domyślny konstruktor
    StaleMatematyczne( const StaleMatematyczne& wzorzec ){} // pusty konstruktor kopiujący
    StaleMatematyczne& operator =( const StaleMatematyczne& wzorzec ){ return wzorzec; } // pusty operator przypisania
};

StaleMatematyczne::pi = 3.14159;
StaleMatematyczne::e = 2.71828;