נטילת ידיים
פֿון װיקיפּעדיע
נטילת ידים איז איינע פון די 7 מצוות וואס די חכמים האבן מתקן געווען זיך צו וואשן די הענט מיט א קווארט כדי צו רייניקן דעם קערפער פון טומאה. כאטש וואס היינט נאך וואס דער בית המקדש איז חארעב איז באטל געווארן הלכות טומאה, טראצדעם האבן די חכמים מתקן געווען זיך צו וואשן די הענט צו פארשווינדן די טומאה פון דער קערפער.
[בעאַרבעטן] ווען
- פאר ווען מען עסט א חשוב'ער מאכל.
- אין דער פרי ווען מען שטייט אויף פון שלאף.
- נאך וואס מען רורט אן אומרייניגע פלעצער אין קערפער.
- פאר ווען מען גייט דאווענען.
- נאכן שערן די נעגל.
- נאכן שערן די האר.
- נאכן ארויסקומען פון א באדע צימער אדער פון בית הכסא.
- כהנים פאר ברכת כהנים.
זעט אויך: מקווה
שבע מצוות דרבנן
  |
|
| הלל • מגילת אסתר • חנוכה • נרות שבת • נטילת ידיים • ברכות • עירובין | |
   |
 |
|---|---|
|
רמ"ח (248) מצוות עשה • שס"ה (365) מצוות לא תעשה • 7 מצוות דרבנן • עשרת הדיברות • שבע מצוות בני נוח |
|
