തൌഹീദ്
വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
തൌഹീദ് (توحيد)എന്നാല് ഏകദൈവത്വം എന്നാണ്ര്ഥം. അല്ലാഹുവിന്റെ ഏകത്വത്തെ കുറിക്കുന്ന പദമാണിത്. ഇസ്ലാമിലെ വിശ്വാസത്തിന്റെ അടിസ്ഥനവും തൌഹീദാണ്്. തൌഹീദിന്റെ സാക്ഷി മൊഴികള് ചൊല്ലുന്നതോട് കൂടിയാണ്് ഒരാള് മുസ് ലിമവുക.
തൌഹീദ് അടിസ്ഥാനപരമായി രണ്ടായി വിഭജിക്കപ്പെടിട്ടുണ്ട്. ‘കുഫ് ര് ബി ത്വാഗൂത്ത്‘ അഥവാ വ്യാജദൈവങ്ങളെ നിഷേധിക്കുക എന്നതാണ്് അതിന്റെ പ്രഥമ അടിസ്ഥാനം. അത് പൂര്ത്തിയായല് ഉണ്ടാകേണ്ടത് ‘ഈമാന് ബില്ലാഹ്‘ അഥവാ അല്ലാഹുവിലുള്ള വിശ്വാസമാണ്്. വ്യാജ ദൈവങ്ങളെ നിഷേധിക്കാതെ അല്ലാഹുവിലുള്ള വിശ്വാസം പൂര്ത്തീകരിക്കനാവില്ലെന്ന് ഖുര് ആന് 16:36, 2:256 തുടങ്ങിയവ്യില് വ്യക് തമാക്കുന്നു.
തൌഹീദിന്് നിരവധി വിഭാഗങ്ങളുണ്ട്.
- തൌഹീദുല് ഉലൂഹിയ (ദിവ്യത്വത്തിലുള്ള ഏകത്വം)
- തൌഹീദുല് റുബൂബിയ (രക്ഷാകര്തൃത്വത്തിലുള്ള ഏകത്വം)
- തൌഹീദുല് അസ് മാ ഉ സ്വിഫാത് (നാമ വിശേഷങ്ങളിലെ ഏകത്വം)
- തൌഹീദുല് ഹാകിമിയ (പരമാധികാരത്തിലുള്ള ഏകത്വം)
എന്നിവയാണത്.