Świeca zapłonowa
Z Wikipedii
Świeca zapłonowa - element układu zapłonowego silnika spalinowego o zapłonie iskrowym. Zadaniem świecy jest wygenerowanie iskry elektrycznej, inicjującej zapłon paliwa w cylindrze silnika.
Iskra powstaje pomiędzy elektrodą centralną (1), zasilaną wysokim napięciem i umieszczoną wewnątrz ceramicznego izolatora (2), a elektrodą boczną (3) podłączoną do masy poprzez gwintowany korpus świecy (4). Korpus służy także do osadzania świecy w gnieździe w korpusie silnika.
Szczelina pomiędzy elektrodami wymaga okresowej kalibracji zgodnie ze specyfikacją wytwórcy.
Inne elementy zapłonowe silników spalinowych: rurka żarowa, świeca żarowa, gruszka żarowa.
