Żabi Koń
Z Wikipedii
Współrzędne: zobacz na mapie
| Żabi Koń | |
 Północna ściana Żabiego Konia |
|
| Państwo | granica Polski i Słowacji, Europa |
| Pasmo | Tatry, Karpaty |
| Wysokość | 2 291 m n.p.m. |
| Szerokość geograficzna | 49°10' 44'' N |
| Długość geograficzna | 20°04' 48'' E |
| Data zdobycia | 1905 |
| Zdobyta przez | Katherine Bröske i Simon Häberlein |
Żabi Koń (słow. Žabí kôň), najniższa turnia (o wysokości 2291 m n.p.m.) w grani oddzielającej Dolinę Rybiego Potoku od Żabiej Doliny Mięguszowieckiej (odgałęzienie Doliny Mięguszowieckiej). Szczyt usytuowany jest w głównej grani Tatr pomiędzy Rysami (oddzielony Żabią Przełęczą) a Wołowym Grzbietem (oddzielony Żabią Przełęczą Wyżnią). Szczyt jest dobrze widoczny znad Morskiego Oka jako przysadzista, granitowa płetwa. Widziany od wschodu lub zachodu (wzdłuż grani) ma wygląd ostrej iglicy. Szczyt długo uchodził za zbyt trudny do zdobycia. Wszystkie drogi taternickie prowadzące na szczyt należą do trudnych (wejść turystycznych na szczyt nie ma).
[edytuj] Pierwsze wejścia
- 12 września 1905 ścianą południową – Katherine Bröske i Simon Häberlein;
- zimą: Alfred Grósz i Tibold Kregczy 26 marca 1913;
- ściana północna została pokonana przez Lidę Skotnicównę, Bronisława Czecha i Wiesława Stanisławskiego 16 czerwca 1929.
