Alamut
Z Wikipedii
Alamut (Perski: دژ الموت) - górska twierdza funkcjonująca w XI/XIII wieku. Położona w górach Elburs na południe od Morza Kaspijskiego ok. 100 km od dzisiejszego Teheranu. Alamut był siedliskiem asasynów w okresie od 1090 do 1256 roku kiedy to został zniszczony w czasie inwazji mongolskiej pod wodzą Hulagu-chan.
[edytuj] Legenda Alamut
Do czasów współczesnych Alamut przetrwał w powszechnej świadomości jako siedlisko wrogich sił. Szczególne zainteresowanie Alamutem i asasynami wzmogło sie po atakach terrorystycznych na World Trade Center w 2001 roku. W 1938 roku słoweński pisarz Władimir Bartol wydał powieść o tytule Alamut; sama twierdza Alamut pojawia się też w Baudolino Umberto Eco.
[edytuj] Władcy Alamut
Lista nie jest kompletna.
- al-Hassan Ier (1097–1124)
- Buzurg-Ummid (1124–1138)
- Mohammed Ier (1138–1162)
- al-Hassan II (1162–1166)
- Mohammed II (1166–1210)
- al-Hassan III (1210–1221)
- Mohammed III (1221–1255)
- Rukh al-Din Khurshah (1255–1256)
