Aldor
Z Wikipedii
Aldor Stary - fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni oraz w Niedokończonych opowieściach.
Postać ta nie pojawia się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).
W języku staroangielskim słowo "Aldor" znaczy starzec.
- W angielskim oryginale – Aldor the Old
- Przekład Marii Skibniewskiej – Aldor Stary
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Aldor Stary
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Aldor Stary
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Aldor (ur. 2544 rok Trzeciej Ery – zm. 2645 rok Trzeciej Ery) – Rohirrim, trzeci król Rohanu. Był drugim synem Brega, bratem Baldora i Eofora. Na tron wstąpił w 2570 roku. Zapisał się w kronikach jako Stary, bo osiągnął sędziwy wiek i był królem przez siedemdziesiąt pięć lat. Panował najdłużej ze wszystkich władców Marchii. Za jego rządów zwiększyła się liczba Rohirrimów, którzy wyparli lub ujarzmili ostatki ludu Dunlendingów, mieszkających jeszcze na wschodnim brzegu Iseny. Monarcha poprowadził nawet demonstracyjną wyprawę na ich kraj, u podnóży Gór Mglistych. Zasiedlono wtedy Harrowdale i inne śródgórskie doliny w Ered Nimrais. Jego następcą był Fréa. Król miał jeszcze trzy córki, urodzone przed następcą.
Poprzednik Brego |
Królowie Rohanu | Następca Fréa |
Tekst wg dodatku do książki: Władca Pierścieni: Powrót Króla J.R.R. Tolkiena z przekładu Marii i Cezarego Frąców oraz wzmianek z Niedokończonych opowieści.