Andrzej Urbańczyk (polityk)
Z Wikipedii
Andrzej Urbańczyk (ur. 27 października 1946 w Lublińcu (woj. śląskie), zm. 7 sierpnia 2001 w Grecji), polski polityk, dziennikarz, publicysta, działacz społeczny.
Absolwent Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1970) oraz studiów podyplomowych na Akademii Ekonomicznej w Krakowie w zakresie organizacji i zarządzania (1977). W trakcie studiów brał czynny udział w życiu kulturalnym środowiska studenckiego, m. in. kierował działalnością kluby "Nowy Żaczek", działał w Radzie Uczelnianej Zrzeszenia Studentów Polskich UJ, należał do grupy założycieli czasopisma Student (w latach 1968-1972 kierownik działu krajowego).
W 1966 rozpoczął karierę dziennikarską jako współpracownik Polskiego Radia w Krakowie. W latach 1970-1975 reporter, publicysta i kierownik działu Echa Krakowa. Od 1975 dziennikarz krakowskiego ośrodka Telewizji Polskiej, publicysta, kierownik redakcji publicystyki, autor filmów dokumentalnych. Grał epizodyczne role w filmach, m.in. "Wodzireju" Feliksa Falka.
Od 1980 redaktor naczelny Ośrodka Telewizji Polskiej w Krakowie, odwołany z tej funkcji w trakcie stanu wojennego, w 1983. Od 1984 pracował w miesięczniku Zdanie, najpierw jako zastępca redaktora naczelnego, a w latach 1989-1990 jako redaktor naczelny. W 1990 przez kilka miesięcy pełnił funkcję redaktora naczelnego Gazety Krakowskiej. W lutym 2000 został redaktorem naczelnym Trybuny.
Prowadził również zajęcia dydaktyczne ze studentami dziennikarstwa i filmoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim i Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Na początku lat dziewięćdziesiątych prowadził firmę wydawniczą "BUS" S.C.
Od 1972 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1981 delegat na IX Nadzwyczajny Zjazd PZPR. Brał udział w organizacji reformatorskiego "Ruchu 8 Lipca". Delegat na ostatni, XI Zjazd PZPR w styczniu 1990. Współzałożyciel Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej w 1990, członek jej władz naczelnych. W 1999 brał udział w powstaniu Sojuszu Lewicy Demokratycznej, członek Zarządu Krajowego SLD.
W latach 1993-2001 poseł na Sejm II i III kadencji. Pracował w Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Kultury i Środków Przekazu, której był wiceprzewodniczącym. Od 1996 rzecznik prasowy Klubu Parlamentarnego SLD. Wchodził w skład delegacji polskiej do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy.
W latach 1972-1982 członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, od 1977 członek Zarządu Głównego, od 1980 członek Rady Głównej. Od 1983 członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej.
Aktywny uczestnik życia kulturalnego w Krakowie. Pomysłodawca Krakowskiej Nocy Poetów w 1972. Związany z grupą inicjatorów odbudowy Pomnika Grunwaldzkiego. Współorganizator działalności Klubu Twórców i Działaczy Kultury "Kuźnica". Po reaktywowaniu "Kuźnicy" w 1989 wiceprzewodniczący, a od 1993 prezes. W tym samym roku wszedł w skład Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa.
Jego dorobek obejmują publikacje m. in. w Życiu Literackim, Przekroju, Zeszytach Prasoznawczych, Studencie, Zdaniu. Autor filmów dokumentalnych Powrót króla (1976), Kuchnia godziny dwunastej (1977), Niedaleko od ziemi (1977). Twórca reportaży i audycji publicystycznych w Telewizji Polskiej, w latach 1984-1988 współautor cykli Było, nie minęło oraz Myślenie ma kolosalną przyszłość. Autor i współautor książek: Pomnik Grunwaldzki w Krakowie, Trzech na jednego, Cyrk Edison, Wyspiański w krainie filmu.
Zginął śmiercią tragiczną 7 sierpnia 2001 w trakcie urlopu w Grecji w wodach Morza Jońskiego. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
