August Bielowski
Z Wikipedii
August Bielowski (Augustyn), pseud. Jan Płaza (ur. 27 marca 1806 w Krechowicach koło Stryja, zm. 11/12 października 1876 we Lwowie), polski historyk, pisarz, dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, autor, fundator i wydawca “Monumenta Poloniae Historica”.
W 1828 rozpoczął studia na Uniwersytecie Lwowskim. Po wybuchu powstania listopadowego wstąpił do Wojska Polskiego, po upadku powstania udał się do Galicji. W 1834 został aresztowany po zarzutem spiskowania przez władze austriackie, w więzieniu przebywał dwa lata. W 1845 związał się z Zakładem Narodowym im. Ossolińskich, od 1869 był dyrektorem Zakładu i redaktorem “ Biblioteki Ossolińskich ”.
Odbywał częste podróże naukowe przeszukując archiwa i biblioteki Rosji, Austrii, Niemiec w poszukiwaniu źródeł do dziejów polskich. Był pomysłodawcą i pierwszym wydawcą serii “Monumenta Poloniae Historica”, w latach 1856-1864 własnym kosztem wydał tom 1 (dzięki finansowemu wsparciu Wiktora hrabiego Baworowskiego ukończono druk). Tom 2 współfinansowało Towarzystwo Naukowe Krakowskie. W 1872 Towarzystwo, po przekształceniu się w Akademię Umiejętności, przejęło wydawanie Monumenta Poloniae Historica. Bielowski został kierownikiem Komisji Historycznej AU we Lwowie.
Autor m.in.:
- Myśli do dziejów słowiańskich (1841)
- Początkowe dzieje Polski (1842)
- Wstęp krytyczny do dziejów Polski (1850)
- Rzut oka na dotychczasową pierwotną polską historyą (1853)
- Pokucie (1856)
- Nagrobek Bolesława Chrobrego (1857)
- Synowie Chrobrego (1859)
- Zamość (1862)
- Wyniki badań najnowszych o Mistrzu Wincentym i jego kronice (1872)
- Szymon Szymonowic (1875)
Został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Kopia cyfrowa “Monumenta Poloniae Historica” w KPBC
