Augustyn Wincenty Locci
Z Wikipedii
Augustyn Wincenty Locci herbu Lew (ok. 1640 - przed 1737), inżynier i architekt.
Był pierwszym dzieckiem Augustyna Locciego i Doroty z Gizów. Urodził się w okresie gdy jego rodzice mieszkali na Zamku Królewskim w Warszawie. A.W. Locci miał czworo rodzeństwa: siostrę Cecylię oraz braci Jana, Franciszka i Kazimierza (matką chrzestną Kazimierza była królowa Polski Ludwika Maria Gonzaga żona Władysława IV). Żoną A.W. Locciego była Anna Szymanowska (zm. po 1766).
Za czasów panowania Michała Korybuta Wiśniowieckiego w 1673 Locci otrzymał indygenat. Trzy lata później potwierdził mu go Jan III Sobieski, rozciągając to nadanie na trzech jego braci. Jako motywację owego zaszczytu wymieniono m.in. zasługi starego Locciego, inżyniera pracującego "w różnych woiennych okazyach" dla trzech kolejnych królów z dynastii Wazów. A.W. Locci został podczaszym nowogrodzkim, sekretarzem i poufnym dworzaninem króla Jana. Otrzymał od króla dożywotnią pensję w wys. 2 tys. złotych w żupach wielickich i został wójtem mokotowskim. Od Karola Radziwiłła otrzymał ziemie w Rakowcu, Witkowcu i Wyględowie, od Stanisława Szczuki w Grotowie i Grotówku.
Najważniejszym jego dziełem jest pałac w Wilanowie. Locci nakreślił plany pałacu, układał programy dekoracji wnętrz, dawał rozwiązania konstrukcyjne, projektował otoczenie i nadzorował prace. Jednocześnie zajmował się innymi siedzibami Sobieskiego. W 1681 przebudował Zamek Królewski w Warszawie. Budował kościół kapucynów przy Miodowej. A.W. Locci jest pochowany w kościele karmelitów na Lesznie w Warszawie. Nie pozostawił potomków. Polską linię rodu Loccich przedłużył Kazimierz Locci (1648 - po 1691). Jeden z jego potomków - Ignacy Locci (1776 - po 1837) - związał się z Antoniną Węgrzecką córką Stanisława Węgrzeckiego prezydenta Warszawy z okresu powstania listopadowego.
