Baldwin I Żelazne Ramię
Z Wikipedii
Baldwin I Żelazne Ramię |
|
Hrabia Flandrii | |
Okres urzędowania | od 862 do 2 stycznia 879 |
Poprzednik | tytuł dopiero powstał |
Następca | Baldwin II Łysy |
Dane biograficzne | |
Dynastia | Flandryjska |
Urodzony | między 837 a 840 Laon |
Zmarł | 2 stycznia 879 Arras |
Ojciec | Odakar |
Matka | ??? |
Żona | Judyta Martel |
Dzieci | Baldwin II Łysy Rudolf z Cambrai |
Baldwin I Żelazne Ramię (ur. pomiędzy 837 a 840, zm. 2 stycznia 879), pierwszy hrabia Flandrii, był synem leśnika Odakara (zwanego również Audacerem i Inghelramem) i nieznanej matki.
Piewsza wzmianka o Baldwinie pochodzi z 862 r., kiedy to Judytę Martel (844 - 870), wdowa po królach Wessexu Ethelwulfie i Ethelbaldzie, córka króla Franków Zachodnich Karola II Łysego i Ermentrudy, córki Odona, hrabiego Orleanu, powróciła z Anglii na dwór ojca. Karol, który zmierzał właśnie do Soisson usłyszał pogłoski o nienajlepszym prowadzeniu się córki. Aby zyskać na to dowody wsłał na dwór swojego syna Ludwika i właśnie Baldwina.
Baldwin jednak porwał Judytę i 13 grudnia 862 r. wziął z nią ślub ku wściekłości Karola, który zażądał od biskupów ekskomuniki dla pary młodej. Baldwin wybrał się wówczas na pielgrzymkę do Rzymu, gdzie uzyskał poparcie papieża Mikołaja I. Poparcie papieża umożliwiło mu obłaskawienie teścia, który nadał mu tytuł hrabiego Gentu, a później tytuły hrabiego Ternois i Flandrii.
W następnych latach Baldwin stał wiernie przy Karolu. W 871 r. prowadził rozmowy ze zbuntowanym synem króla, Karlomanem. Jego siła i postawa w boju przydały mu przydomek "Żelazne Ramię". Ufortyfikował miasta Arras, Gandawę i Brugię. Zmarł w 879 r. i został pochowany w opactwie St-Bertin.
Razem z Judytą miał trzech synów i córkę:
- Karol (ok. 863 - ok. 864)
- Baldwin II Łysy (ok. 863 - 10 września 918), hrabia Flandrii
- Rudolf (865 - 17 czerwca 896), hrabia Cambrai
- Gunhilda, żona Wilfreda I, hrabiego Barcelony
[edytuj] Linki zewnętrzne
Poprzednik tytuł dopiero powstał |
hrabia Flandrii 862-879 |
Następca Baldwin II Łysy |