Bitwa pod Obertynem
Z Wikipedii
Bitwa pod Obertynem – bitwa rozegrana 22 sierpnia 1531 roku (za panowania Zygmunta Starego) pomiędzy wojskami polskimi pod dowództwem hetmana wielkiego koronnego Jana Tarnowskiego a armią mołdawską podczas walk o Pokucie, które w 1530 roku zajął Piotr Raresz, hospodar mołdawski (w Polsce znany jako Petryła). Był to teren, który znajdował się w południowej części województwa ruskiego i obejmował dwa powiaty: śniatyński i kołomyjski. Do walki z najeźdźcą stanął Jan Tarnowski, piastujący od 2 kwietnia 1527 urząd hetmana wielkiego koronnego. Posiadał on olbrzymi majątek, na który składało się 120 wsi i 5 miast, zaś roczne dochody z jego dóbr wynosiły 40 tysięcy złotych. Była to suma, która wystarczała na utrzymanie ówczesnej obrony potocznej, liczącej 2000 żołnierzy. Oprócz tego, hetman Tarnowski posiadał wielki talent wojskowy – w całym swym życiu nie przegrał podobno ani jednej bitwy. Największy jednak swój sukces odniósł pod Obertynem. W bitwie tej zastosował taktykę zaczepno-obronną z użyciem taboru. Wspaniałe uzbrojenie i wyszkolenie polskich żołnierzy oraz niezwykła strategia ich dowódcy pozwoliły armii polskiej odnieść zwycięstwo nad wojskami mołdawskimi, mającymi trzykrotną przewagę liczebną.
[edytuj] Liczebność wojsk
Wojska polskie: 5648 żołnierzy
- 4452 konnych w 24 chorągwiach jazdy (725 kopijników, 2502 husarzy, 1225 strzelców), 410 z nich było uzbrojonych w rusznice
- 1135 piechurów i 32 jeźdźców w 10 rotach piechoty, 833 z nich było uzbrojonych w rusznice
- 29 puszkarzy i woźniców obsługujących działa - 12 dział polowych (falkonety o masie 390 kg, strzelające kulami ważącymi 2 funty)
- 300 wozów taborowych
Wojska mołdawskie:
- 17000 żołnierzy (lekka jazda mołdawska),
- 50 dział (20 dział oblężniczych i 30 dział polowych)
[edytuj] Przebieg bitwy
Bitwa rozpoczęła się niekorzystnym dla Polski ostrzałem artyleryjskim (rysunek 1). Później z lewego skrzydła obozu polskiego wyruszył mały oddział husarii (rysunek 1). Mołdawianie zaatakowali ten oddział i zepchnęli go z powrotem do obozu polskiego (rysunek 2). Tymczasem Jan Tarnowski przejął mołdawską baterię artyleryjską (rysunek 2) i skutecznie ostrzelał wroga (rysunek 3). Wojsko mołdawskie wycofało się z pola bitwy z powodu wielkich strat (rysunek 3). Bitwa trwała od godziny dziewiątej do czternastej.
Bitwa zakończyła się zwycięstwem Polaków. Wojska polskie straciły 256 zabitych, zaś Mołdawianie: 7746 zabitych, 1000 wziętych do niewoli oraz utracili 50 dział.
[edytuj] Bibliografia
Manteuffel, Tadeusz (red.), Historia Polski, t.I, cz.II