Black metal

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Black metal to jeden z podgatunków heavy metalu, powstały na początku lat 80 XX wieku w wyniku wpływów gatunku thrash metal na klasyczną formę heavy metalu.

Spis treści

1 Charakterystyka gatunku
2 Geneza
3 Black metal w Polsce
4 Zobacz też
5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Charakterystyka gatunku

Black metal muzycznie bazuje na brzmieniu silnie przesterowanych, często przechodzących w tremolo, szybkich partii gitar, w połączeniu z krzykliwym, skrzekliwym śpiewem oraz szybkimi partiami perkusji. Zauważalna jest także swoista powtarzalność motywów melodycznych oraz relatywna prostota kompozycyjna utworów. We wczesnej fazie rozwoju produkcje blackmetalowe charakteryzowały się kiepską produkcją i wręcz niechlujnym brzmieniem. W późniejszym okresie większość zespołów black metalowych zdecydowanie rozwinęła swoje umiejętności muzyczne i powróciła do korzeni muzyki metalowej.

W warstwie lirycznej dominują głównie motywy satanistyczne, antychrześcijańskie, pogańskie i okultystyczne. Rzadziej pojawia się tematyka wojenna, mizantropijna, czasem apokaliptyczna.

Jedną z form ekspresji gatunku był tzw. corpse paint - specjalny rodzaj czarno-białego makijażu, który potęgował wrażenie demoniczności członków zespołów.

W miarę upływu czasu ukształtowało się wiele odłamów black metalu, m.in. pagan metal, NSBM.

[edytuj] Geneza

Pierwsze zespoły blackmetalowe to Venom (od którego albumu Black Metal wziął nazwę gatunek^{[potrzebne źródło]}), Bathory, Hellhammer i następnie Celtic Frost; natomiast w latach 90. XX wieku były to głównie grupy skandynawskie (Burzum, Darkthrone, Mayhem, Gorgoroth, Immortal, Emperor, Satyricon, Marduk, Beherit).

[edytuj] Black metal w Polsce

Black metal dotarł do Polski we wczesnych latach 90. XX wieku. Pierwszymi przedstawicielami tego stylu były m.in. zespoły: Behemoth (który zadebiutował kasetą demo Return of the Northern Moon w 1992 roku), Graveland (również debiutujący w 1992 roku demem Necromanteion), Christ Agony (debiutujący w 1990) Abusiveness, Infernum, Xantotol czy Mysteries. Głównymi inspiracjami dla pierwszych zespołów była skandynawska scena black metalowa, a w szczególności tacy wykonawcy jak: Bathory, Mayhem, Darkthrone. Początkowe nagrania polskich zespołów black metalowych charakteryzowały się prymitywnymi kompozycjami i bardzo niską jakością nagrań.

Kolejne lata przyniosły wzrost liczby zespołów black metalowych, a także podział polskiej sceny. Część zespołów (np. Graveland, Fullmoon) upolityczniła swój przekaz (zespoły te skierowały się ku neonazizmowi, ukazując jego rzekome podstawy w kulturze dawnych ludów Europy i (neo)pogaństwie). Dla odróżnienia od reszty zwykło określać się je mianem NSBM. Pewna grupa zespołów (np. Arkona, Sacrilegium) oparła swój przekaz o etos wierzeń przedchrześcijańskich. Trzecia, wreszcie, część pozostała pod wpływem, często dość płytkiego, satanizmu lub okultyzmu (Besatt, Mastiphal). Spora część zespołów zaczęła zawierać w swej muzyce naleciałości innych gatunków. Odchodzono od typowego, surowego black metalu na rzecz death metalu (Behemoth) czy też stricte symfonicznych (Profanum) lub nawet awangardowych (Lux Occulta) rozwiązań. Obecnie, polska scena black metalowa nie jest tak silna jak w latach 90., jednak nadal działa wiele zespołów i ciągle powstają nowe.