Celownik optyczny
Z Wikipedii
Celownik optyczny - teleskop optyczny wyposażony w siatkę celowniczą, pełniący rolę celownika.
Celownik składa się z obiektywu, okularu oraz systemu odwracającego. W płaszczyźnie powstawania obrazu umieszczona jest siatka celownicze. Proste celowniki optyczne pozbawione są możliwości regulacji, bardziej skomplikowane są wyposażone w pokrętła umożliwiające zmianę położenia siatki celowniczej (regulacja w pionie i poziomie) i powiększenia.
Pierwsze celowniki optyczne pojawiły się pod koniec XIX wieku, ale ze względu na wysoką cenę, duże wymiary oraz podatność na uszkodzenia były rzadko stosowane. Na większą skalę zaczęły być stosowane podczas I wojny światowej kiedy zaczęto wyposażać w nie karabiny strzelców wyborowych, jednak jeszcze pod koniec lat 30. duża część strzelców wyborowych posługiwała się jeszcze bronią wyposażoną w celowniki mechaniczne.
W czasie II wojny światowej celowniki optyczne stały się standardowym wyposażeniem karabinów wyborowych. Obniżenie kosztów produkcji optyki spowodował że w latach 70.rozpoczął się proces zastępowania przez celowniki optyczne celowników mechanicznych we wszystkich rodzajach broni długiej. Jako pierwsza na wyposażenie wszystkich żołnierzy zdecydowała się Austria która wprowadziła na uzbrojenie karabin szturmowy AUG-77 wyposażony w prosty celownik optyczny zamontowany w chwycie do przenoszenia broni. Obecnie w większości nowoczesnych armii celowniki optyczne (lub konkurencyjne dla nich celowniki kolimatorowe) są celownikami podstawowymi, a uproszczone celowniki mechaniczne stanowią jedynie rezerwę na wypadek uszkodzenia celownika podstawowego.
