Chamedafne północna
Z Wikipedii
| Chamedafne północna | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | wrzosowce |
| Rodzina | wrzosowate |
| Rodzaj | chamedafne |
| Gatunek | chamedafne północna |
| Nazwa systematyczna | |
| Chamaedaphne calyculata (L.) Moench | |
Chamedafne północna (Chamaedaphne calyculata) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wrzosowatych. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju chamedafne. Występuje w borealnej strefie północnej półkuli – w północnej części Ameryki Północnej, w Północnej Azji i północno-wschodniej Europie. Jest bardzo pospolita na dalekiej północy, np. na Syberii i w Skandynawii. W Polsce jest reliktem polodowcowym i jest bardzo rzadka, występuje jedynie w nielicznych miejscach w północno-wschodniej części kraju. Przez Polskę przebiega południowa granica jej zasięgu, najdalej na południe wysunięte są jej dwa stanowiska w Kampinoskim Parku Narodowym.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Zimozielona krzewinka o wysokości do 50 cm.
- Liście
- Ulistnienie skrętoległe, liście eliptyczne lub podługowate, ostro zakończone, drobno ząbkowane, podobne do liści wierzby kruchej. Mają szerokość 5-15 mm i na spodniej stronie pokryte są brązowymi łuskami. Są skórzaste i zimozielone.
- Kwiaty
- Zebrane w jednostronne, zwieszające się z gałązek grona. Kwiaty obupłciowe, wyrastają pojedynczo na krótkich szypułkach w kątach liści. Korona zrosłopłatkowa, beczułkowatego kształtu, biała, o długości 4-7 mm. Pylniki pręcików otwierają się szczeliną na dzióbku. Słupek pojedynczy, górny. Roślina kwitnie od kwietnia do czerwca.
- Biotop, wymagania
- Torfowiska wysokie i rzadkie, podmokłe lasy. Roślina kwsolubna. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Oxycoco-Empetrion.[1]
[edytuj] Ochrona
Roślina objęta ochroną gatunkową. Podlega ścisłej ochronie. W Polskiej Czerwonej Księdze Roślin określona jest jako gatunek zagrożony wyginięciem. Jest bardzo rzadka, występuje tylko na nielicznych stanowiskach (w 2006 r. doliczono się ich 9 [2]), na których przeważnie utworzono rezerwaty przyrody. Jest jedną z głównych osobliwości przyrodniczych Drawieńskiego Parku Narodowego.
[edytuj] Ciekawostki
- Najdalej na zachód wysuniętym stanowiskiem chamedafne jest torfowisko Siciny w Drawieńskim Parku Narodowym, na którym rośnie ok. 3 tys. okazów tej rzadkiej rośliny. Badania przekroju wykazały, że rośnie ona tutaj nie dawniej niż od 100- 200 lat.
[edytuj] Bibliografia
- 1.Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 8301143428
- 2.Szafer Władysław, Kulczyński Stanisław, Pawłowski Bogumił. Rośliny polskie. PWN, Warszawa, 1953.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 8301144394.
- ↑ Drawieński Park Narodowy
