Chen Tai Chi
Z Wikipedii
|
Chen tai chi (chen taiji) – styl tai chi rodziny Chen z Chenjiagou w prowincji Henan w Chinach.
[edytuj] Historia
Za twórcę tego stylu tradycyjnie uważa się Chen Wan Tinga, który jako dowódca wojsk prowincji zaznajomił się z większością technik bojowych istniejących w tamtych czasach. Kluczową techniką dla Mistrza Chena była sztuka walki halabardą. Obecnie uważa się, że jest to źródło współczesnych form Chen Taijiquan. Ponieważ halabarda była bronią ciężką, stąd wykształciły się w tym stylu formy wymagające niskich pozycji i pracy całym ciałem, a w szczególności dolną częścią brzucha.
Ze stylu Chen wywodzą się inne style tai chi. Jako pierwszy wyodrębnił się w XIX w. styl Yang, którego założyciel - Yang Luchan - pobierał nauki w rodzinie Chen.
[edytuj] Techniki
Chen Taijiquan, będący stylem wewnętrznym łączy w sobie elementy stylów zewnętrznych, jak i ćwiczenia energetyczne i oddechowe. Esencją Chen Taijiquan jest sposób pracy z energią zwany "odwijaniem jedwabnego kokonu", który składa się z cyklicznych miękkich ruchów będących realizacją aspektów Yin i Yang. Elementy "jedwabnego kokonu" istnieją we wszystkich formach tego stylu.
[edytuj] Przedstawiciele
Do najwybitniejszych przedstawicieli Chen Taijiquan zaliczamy Chen Fa Ke, który rozpropagował styl w Pekinie i innych częściach Chin, oraz jego wnuka Chen Xiaowanga nauczającego obecnie na całym świecie, w tym i w Polsce.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Polskie Towarzystwo Rozwoju Chen Taijiquan
- World Chen Taijiquan Association - Poland
- Internetowy Serwis Poświęcony Taijiquan
