Czarnohora
Z Wikipedii
| Czarnohora | |
 |
|
| Megaregion | Region Karpacki |
| Prowincja | Karpaty Wschodnie |
| Podprowincja | Zewnętrzne Karpaty Wschodnie |
| Makroregion | Beskidy Wschodnie |
| Mezoregion | Beskidy Połonińskie |
| Mikroregion(y) | Czarnohora |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
Ukraina: - obwód zakarpacki - obwód iwanofrankowski |
Czarnohora (522.25; ukr. Чорногора - Czornohora) - pasmo górskie na terenie zach. Ukrainy. Najwyższa część Beskidów Połonińskich i jednocześnie ukraińskich Karpat Wschodnich. Od strony pn.-zach. sąsiaduje z pasmami Gorganów i Świdowca, od pn. wsch. z Połoninami Hryniawskimi, zaś od pd. z Karpatami Marmaroskimi (na terenie Rumunii).
Góry te są zbudowane ze skał fliszowych, charakterystyczne są długie i łagodne grzbiety. Stoki są pokryte lasami bukowymi, w wyższych partiach iglastymi (świerki, jodły). Powyżej 1850 m n.p.m. roślinność subalpejska, na grzbietach połoniny. Obszar chroniony - wchodzi w skład Karpackiego Parku Narodowego oraz Karpackiego Parku Biosfery.
W tej części Beskidów Wschodnich bierze początek kilka dużych rzek. Te, które spływają ze stoków Świdowca, Czarnohory i z Połonin Hryniawskich, wpadają do Dunaju. Potoki spadające ze zboczy Świdowca zasilają rzekę Cisę, która jest najdłuższym dopływem Dunaju. Spod Howerli wypływa wielki Prut, a nieco dalej na wschód Czarny i Biały Czeremosz łączą się w jedną rzekę, która zasila Prut. Na Bukowinie ma swoje źródła Seret, inny wielki dopływ Dunaju. Woda z Karpat płynie tą drugą co do wielkości rzeką w Europie (dł. 2850 km, pow. dorzecza 817 tys. km2) i wpada do Morza Czarnego.
Pięknym elementem górskiego krajobrazu są jeziorka. Mają one pochodzenie polodowcowe (Jeziorko Niesamowite, jeziorko Brebenieskuł, stawy w Kotle Gadżyny, staw po Todiaską) albo powstały na skutek osuwania się mas ziemi zagradzających wodzie ujście (jeziorko Szybene, czy Mariczejka). Ciekawym urozmaiceniem szlaków są liczne źródła mineralne, występujące w dużym zagęszczeniu zwłaszcza w dolinie Czarnego Czeremoszu (słynne uzdrowisko Burkut) i w pobliżu potoku Balcatul na Zakarpaciu. Przed wojną na wielu górskich potokach wybudowano klauzy, czyli tamy, które regulowały przepływ wody i tym samym umożliwiały spław drewna do tartaków w dolinie. Do dziś ruiny klauz są charakterystycznym elementem czarnohorskiego krajobrazu. Konstrukcje te przetrwały w bardzo różnym stanie: od wielkich budowli (klauzy Łostuń i Baltagul na Czarnym Czeremoszu, klauza Howerla na potoku o tej samej nazwie) do kilku belek i kamieni.
[edytuj] Najwyższe szczyty
- Howerla - 2058 m n.p.m. (2061 m n.p.m. w ZSRR)
- Brebeneskuł - 2037 m n.p.m.
- Pop Iwan - 2022 m n.p.m.
- Pietros - 2020 m n.p.m.
- Gutin Tomnatik - 2018 m n.p.m.
- Rebra - 2001 m n.p.m.
