Dąb korkowy
Z Wikipedii
| Dąb korkowy | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Podgromada | Magnoliophytina |
| Klasa | Rosopsida |
| Podklasa | oczarowe |
| Nadrząd | Jungladanae |
| Rząd | bukowce |
| Rodzina | bukowate |
| Rodzaj | dąb |
| Gatunek | dąb korkowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Quercus suber L. 1753 | |
Dąb korkowy (Quercus suber L. Sp.Pl.995 1753) - gatunek wiecznie zielonego, rozłożystego drzewa, rosnącego głównie w Afryce i Europie Południowej. Z drzewa korkowego wyrabia się głównie korki.
 |
| Pokrój młodych drzew |
 |
| Suszenie obdartej kory - 'korka' |
[edytuj] Zastosowanie
W celu zdobycia korka wykorzystuje się jedynie korę tego drzewa, a dokładnie - jej zewnętrzną obumarłą część. Podczas okorowywania zdejmuje się płatami zewnętrzną warstwę, bez uszkadzania wewnętrznej części - regenerującej korę. Zabieg jest całkowicie bezpieczny dla drzewa. Kolejne okorowanie może nastąpić dopiero po 9-10 latach, gdy zarosną poprzednie nacięcia i drzewo zregeneruje się.
Dąb korkowy należy do charakterystycznych roślin tworzących makię. Występuje obficie w klimacie śródziemnomorskim. Liście tego dębu nie opadają na zimę, są twarde i skórzaste, gdyż pokrywa je substancja chroniąca przed nadmiernym wyparowywaniem wody.
