Depeche Mode
Z Wikipedii
| Depeche Mode | |
 Depeche Mode podczas występu w Monachium 15 lutego 2006 |
|
| Rok założenia | 1980 |
| Pochodzenie |  Wielka Brytania (Basildon) |
| Gatunek | New Romantic New Wave synthpop rock muzyka elektroniczna |
| Aktualni członkowie | David Gahan Martin Gore Andrew Fletcher |
| Byli członkowie | Alan Wilder Vince Clarke |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
| Strona internetowa | |
Depeche Mode - brytyjska grupa muzyczna z kręgu elektronicznego popu, która powstała w 1980 w Basildon w Wielkiej Brytanii. Nazwa grupy powstała na podstawie inspiracji francuskim magazynem mody, zasugerował ją Dave Gahan. Powstanie Depeche Mode poprzedzała grupa Composition Of Sound.
Grupa ma wielu fanów na całym świecie, którzy tworzą dość charakterystyczną subkulturę. Nazywani są depeszowcami lub depeszami. Fani grupy spotykają się na organizowanych przez siebie zlotach fanów Depeche Mode oraz depotekach. Organizują się także w fanklubach.
Spis treści |
[edytuj] Skład grupy
Skład grupy zmieniał się na przestrzeni lat. Po wydaniu pierwszego albumu Speak & Spell dotychczasowy autor utworów Vince Clarke (m.in. Yazoo - Yaz w USA - i Erasure) opuścił grupę. Zastąpił go, początkowo tylko jako muzyk koncertowy, Alan Wilder - stając się członkiem grupy dopiero w 1983. 1 czerwca 1995 po nagraniu Songs Of Faith And Devotion i związanej z płytą trasie koncertowej Wilder odszedł z grupy na skutek wewnętrznych nieporozumień.
Od początku istnienia grupy nad jej karierą czuwał producent, Daniel Miller. Mimo że Miller formalnie nigdy nie należał do niej, jego rola w rozwoju Depeche Mode jest jednak bardzo duża. Jego twórczy i organizacyjny wkład w pracę był znaczący zwłaszcza w początkowych latach.
Po odejściu Clarke'a, lidera pierwotnego składu, grupa nie rozwiązała się i kontynuowała działanie. Prawdopodobnie wpłynęło na to niezdecydowanie muzyków i niechęć do podejmowania decyzji oraz właśnie zaangażowanie Daniela Millera, dla którego grupa była wcieleniem młodzieżowego elektronicznego popu, jaką sobie wymyślił, i której sukcesu się spodziewał. Grupa nie doczekała się kolejnego wyraźnego lidera i od tej pory istniała pod życzliwą opieką Millera jako zbitek indywidualności podejmujących wszelkie decyzje w sposób zbiorowy i demokratyczny.
Grupa działa na specyficznych zasadach artystycznych, organizacyjnych i towarzyskich. Trzon Depeche Mode tworzą trzy osoby: Martin Gore, David Gahan i Andy Fletcher. Kompozytorem repertuaru grupy (i niekiedy wokalistą) jest Gore, jednak jako silny introwertyk nie stara się nią kierować. Z drugiej strony nawet jego solowe projekty i praca z innymi grupami nie odciągnęły go od pracy w zespole. Przeciwieństwem zamkniętego w sobie Gore'a jest wokalista Dave Gahan, ekstrawertyk i urodzony frontman. Tych dwóch członków grupy łączy osoba Andy'ego Fletchera, który ma wprawdzie najmniejszy wkład w muzyczny dorobek grupy, ale przyjaźni się ze skrytym Gorem i w naturalny sposób zapewnia jego komunikację z pozostałymi członkami ekipy. Dba także o sprawy czysto organizacyjne. Na płaszczyźnie artystycznej podstawą działalności Depeche Mode jest szczególne porozumienie między Gorem i Gahanem, dwoma twórczymi biegunami grupy, jednak pod względem towarzyskim ci dwaj nie są mocno związani, głównie z powodu zamkniętego usposobienia Gore'a.
Grupa od początku prowadziła bujne życie rozrywkowe, któremu sprzyjała rosnąca popularność i częste trasy koncertowe, a także towarzystwo grup, które supportowały ich występy. Przez wiele lat udawało im się unikać zagrożeń płynących z nieustannego imprezowania, aż w końcu David Gahan popadł z tego powodu w poważne problemy życiowe (rozwód, związek z prostytutką) i zdrowotne (alkoholizm i narkomania, które pchnęły go do dwóch prób samobójczych). Zdołał jednak wrócić do formy, a grupa pokonała kryzys wywołany jego uzależnieniami.
Depeche Mode jako grupa elektroniczna często współpracowała z różnymi inżynierami dźwięku. Podobnie jak Miller nie byli oni nigdy członkami grupy, ale na równi z nimi wpływali na kształt i styl kolejnych albumów. To także ważny element tej nietypowej grupy muzycznej.
[edytuj] Grupa
- Vince Clarke - od 1980 do 1981
- Andrew Fletcher - od 1980
- David Gahan - od 1980
- Martin Lee Gore - od 1980
- Alan Wilder - od grudnia 1982 do 1 czerwca 1995
[edytuj] Najważniejsi współpracownicy
- Daryl Bamonte
- David Bascombe
- Chris Carr
- Dave Clayton
- Anton Corbijn
- Christian Eigner
- Mark Ellis Flood
- Gareth Jones
- Jonathan Kessler
- Daniel Miller
- Tim Simeon
- Mark Stent Spike
[edytuj] Biografia grupy
Grupa tworzy muzykę, którą trudno jednoznacznie zaszeregować do konkretnego gatunku muzycznego. W zasadzie każdy album tej grupy jest kolejną ewolucją rodzaju muzycznego. Parę razy okazało się, że grupa była pionierem jakiegoś gatunku muzycznego. Grupa zaczynała tworzyć w epoce New Romantic i tak też nazywał się pierwszy styl, który zaobserwować można na albumach Speak & Spell oraz A Broken Frame - jej ewolucję można obserwować aż do albumu Playing The Angel.
Aby zapoznać się ze szczegółową biografią tej grupy przejdź na stronę Historia Depeche Mode
[edytuj] Dyskografia
19 grudnia 2006 na serwerze iTunes ukazała się pełna dyskografia grupy pod nazwą The Complete Depeche Mode.
[edytuj] Albumy
- 1981
- 1982
- 1983
- 1984
- People Are People (album tylko w USA)
- Some Great Reward
- 1985
- The Singles (81-85)
- Catching Up With Depeche Mode (album tylko w USA)
- 1986
- 1987
- 1989
- 1990
- 1993
- 1997
- 1998
- 2001
- Exciter
- The Singles (81-98) (album promocyjny)
- 2004
- 2005
- 2006
- Speak & Spell
- A Broken Frame
- Music For The Masses
- Some Great Reward
- Songs Of Faith And Devotion
- The Best Of, Volume 1
- 2007
- Construction Time Again (w marcu)
- Black Celebration (w marcu)
- Ultra (w kwietniu)
- Exciter (w kwietniu)
[edytuj] Single
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz w dyskusji tego artykułu lub na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
- 1981
- 1982
- 1983
- 1984
- 1985
- 1986
- 1987
- 1988
- 1989
- Strangelove / Behind The Wheel
- Pleasure Little Treasure
- Back To Back Hits
- Everything Counts Live
- Back To Back Hits
- Personal Jesus
- 1990
- Halo
- Enjoy The Silence
- The Wherehouse 3/20/90
- Policy Of Truth
- World In My Eyes
- 1992
- 1993
- One Caress
- I Feel You
- Walking In My Shoes
- Condemnation (Live...., Rush)
- 1994
- 1997
- Barrel Of A Gun
- It's No Good (Slowblow)
- Home
- Useless
- Home / Useless
- 1998
- 2001
- Dream On
- I Feel Loved
- Freelove
- 2002
- 2004
- 2005
- Precious (Black Swarm - Precious)
- A Pain That I'm Used To
- 2006
- Suffer Well
- John The Revelator
- Martyr
kursywą oznaczone są promocyjne wersje singli
[edytuj] Boksy
[edytuj] Wydania oficjalne
- 1991 Singles Box 1-3
- 2004 Singles Box 1-6
- X¹ and X² Boxset
[edytuj] Wydania promujące
- Violator Box
- Box Of Faith And Devotion
- SOFAD Box
- Ultra Promo Box
- DM 86 98
- The Singles (81-98)
- Exciter
- Exciter
[edytuj] Wydania nieoficjalne
[edytuj] Wydania koncertowe
[edytuj] Videografia
[edytuj] VHS
- 1985 The World We Live In And Live In Hamburg
- 1986 Some Great Videos (81-85)
- 1988 Strange
- 1989 101
- 1990 Strange Too
- 1993 Devotional
- 1998
- Some Great Videos (81-85) (reedycja)
- The Videos (86-98)
- 2002 One Night In Paris
[edytuj] DVD
- The Videos (86-98)
- 2002 - One Night In Paris
- Videos (86-98)
- 101 On DVD
- Devotional
- 2006 - Touring The Angel - Live in Milan
[edytuj] Teledyski
[edytuj] Trasy koncertowe
[edytuj] Depeche Mode na listach przebojów
[edytuj] Single
- Włochy - miejsce 1
- Szwecja - miejsce 1
- Dania - miejsce 1
- Niemcy - miejsce2
- Norwegia - miejsce 4
- Polska - miejsce 1
- Austria - miejsce 9
- Holandia - miejsce 11
- Irlandia - miejsce 12
- Szwajcaria - miejsce 12
[edytuj] Różne
[edytuj] Covery
Grupa Depeche Mode doczekała się do chwili obecnej wielu coverów swoich utworów.
Celem uzyskania większej ilości informacji patrz: Covery utworów Depeche Mode.
[edytuj] Tribute
Grupa Depeche Mode doczekała się kilku wydań tribute.
Celem uzyskania większej ilości informacji patrz: Tribute to Depeche Mode.
[edytuj] Bootlegi
Grupa Depeche Mode doczekała się kilku wydań bootlegów.
Celem uzyskania większej ilości informacji patrz: Bootlegi Depeche Mode.
[edytuj] Wywiady
Wywiady.
[edytuj] Muzyka filmowa
- Freelove - 122. odcinek Nash Bridges
- Death's Door -
- It's Called A Heart -
[edytuj] Bibliografia
[edytuj] Polskojęzyczna
- 1991 Depeche Mode - Marek Sierocki (Polska Oficyna Wydawnicza BGW, Warszawa ISBN ...)
- 1999 - Depeche Mode, Biografia - Steve Malins (ISBN 83-87598-94-1)
- 2005 - Obnażeni, prawdziwa historia Depeche Mode - Jonathan Miller (ISBN 83-86365-43-9)
[edytuj] Obcojęzyczna
- Depeche Mode - Dave Thomas
- 1990 - Strangers, The Photographs By Anton Corbijn - Anton Corbijn (wydawnictwo CPC - USA)
- 1994 - Depeche Mode, Some Great Reward - Dave Thompson (wydawnictwo St Martin's Press - USA)
- 1995 - Depeche Mode, Some Great Reward - Dave Thompson (wydawnictwo Sidwich & Jackson - Wielka Brytania)
- 1999
- Depeche Mode - A Biography - Steve Malins (ISBN 8-211-99621-6, Wielka Brytania)
- Depeche Mode - Die Biographie - Steve Malins (ISBN 3-85445-174-1, Niemcy)
- Depeche Mode - CD Books
- Depeche Mode - Jürgen Seibold (ISBN 3-8118-3066-X, Niemcy)
- Depeche Mode - "Enjoy the silence" - Manfred Gillig Degrave, Hans Derer (wydawnictwo Edel Company, Niemcy)
- Depeche Mode - Gott, Sex & Liebe - Manfred Gillig Degrave, Hans Derer (ISBN 3-927801-72-0, wydawnictwo Edel Company, Niemcy)
- 2000 - Depeche Mode - Some Bizarre Guys (ISBN 887226593-2)
- 2003 - Stripped: Depeche Mode - Jonathan Miller (wydawnictwo Omnibus Press, Wielka Brytania)
[edytuj] Zobacz też
- Kalendarium Depeche Mode (każdy dzień w roku)
- Kalendarium Depeche Mode (dzień w roku)
- Kalendarium Depeche Mode (dzień po dniu)
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Polska Strona Depeche Mode
- Polskie Forum Depeche Mode
- DMPL - polska strona grupy Depeche Mode
- Depeche Mode zdjęcia z trasy Touring The Angel
