Dezyderata
Z Wikipedii
Dezyderata (od łac. desideratio – życzenie, pragnienie, potrzeba) to poemat napisany przez Maksa Ehrmanna, zawierający wskazówki na temat dobrego życia.
Odwoływali się do niej hippisi, jest też popularna wśród uczestników ruchu Anonimowych Alkoholików.
[edytuj] Historia tekstu
Utwór powstał w 1927 roku. W roku 1933 autor złożył go w formie życzeń na Boże Narodzenie dla przyjaciół. W 1948 wdowa po Ehrmannie opublikowała go w tomiku The poems of Max Ehrmann, skąd dwa lata później, w 1950, do zbioru nabożnych pieśni zaczerpnął go pastor kościoła pod wezwaniem Św. Pawła w Baltimore. Dopiero tą drogą Dezyderata dostała się do kultury masowej. Plotka na temat anonimowego autora i błędna data powstania – 1692 rok – pochodzą stąd, że strona, na której znajdował się tekst utworu w owym zbiorze, miała nagłówek z informacją: "Stary kościół św. Pawła" i datą 1692 (w rzeczywistości to data budowy kościoła). Wskutek częstego kopiowania jedynie tej strony, informacja zaczęła być błędnie odczytywana.
[edytuj] Piosenki i nawiązania
Dezyderata posłużyła jako tekst znanej piosenki Lesa Crane'a z muzyką Freda Wernera (po raz pierwszy nagranej w 1970 przez brytyjską grupę Every Which Way) oraz popularnej w Polsce piosenki kabaretu Piwnica pod Baranami. Na jej podstawie napisał też piosenkę polski zespół hip-hopowy W Witrynach Odbicia. Wersja Lesa Crane'a została sparodiowana jako "Deteriorata" przez National Lampoon w 1972 r.
W 1997 w Chicago Tribune pojawił się satyryczny felieton Wear Sunscreen, który w 1998 znalazł się na płycie Buza Luhrmanna w postaci piosenki Everybody's Free (To Wear Sunscreen) wykonywanej przez aktora Lee Perry'ego i Quindona Tarvera (chórki). Jej tekst nawiązuje stylem do Dezyderaty, a wykonanie do piosenki Lesa Crane'a. Ten utwór także doczekał się swoich parodii.
