Diagram Woronoja
Z Wikipedii
W matematyce Diagram Woronoja (zwany też tesselacją Woronoja, lub komórkami Woronoja) to graf nazwany tak na cześć Gieorgija Woronoja.
W przypadku przestrzeni dwuwymiarowej, dla danego zbioru n punktów, dzieli on płaszczyznę na n obszarów, w taki sposób, że każdy punkt w dowolnym obszarze znajduje się bliżej określonego punktu ze zbioru n punktów niż od pozostałych n − 1 punktów
[edytuj] Definicja
Niech S będzie skończonym zbiorem n punktów należących do przestrzeni euklidesowej E. Elementy zbioru S nazwiemy centrami, środkami lub zalążkami. Obszarem Woronoja, lub komórką Woronoja przypisaną pewnemu elementowi p zbioru S nazwiemy zbiór punktów znajdujących się bliżej punktu p niż każdego innego elementu ze zbioru S:
, gdzie d jest odleglością.
Weźmy dwa punkty a i b należące do zbioru S. W przestrzeni dwuwymiarowej E (płaszczyzna) zbiór Π(a,b) punktów jednakowo odległych od a i od b jest prostą zwaną symetralną odcinka ab: .
Prosta ta jest granicą między zbiorem punktów mniej oddalonych od punktu a niż od punktu b a zbiorem punktów mniej oddalonych od punktu b niż od punktu a.
Niech H(a,b) będzie półpłaszczyzną ograniczoną prostą Π(a,b) i zawierającą punkt a. Zawiera więc ona wszystkie punkty bliższe punktowi a niż punktowi b: .
Komórką (obszarem) Woronoja przypisaną punktowi a jest intersekcja (część wspólna) wszystkich półpłaszczyzn H(a,b), gdzie b zastępuje kolejno każdy punkt ze zbioru S − {a}.
.
Komórki Woronoja będąc intersekcją półpłaszczyzn są wielobokami wypukłymi. Zbiór tych wieloboków rozbija dwuwymiarową przestrzeń euklidesową E i jest diagramem Woronoja odpowiadającym zbiorowi S.
Omówiony podział płaszczyzny na komórki Woronoja można również zastosować w przestrzeni trójwymiarowej. Prosta Π(a,b) zastąpiona będzie wówczas płaszczyzną Π(a,b), a półpłaszczyzna H(a,b) półprzestrzenią H(a,b) ograniczoną płaszczyzną Π(a,b). Przestrzenne komórki Woronoja są wielościanami wypukłymi. Generalizując, w przestrzeni euklidesowej N-wymiarowej , Π(a,b) jest hiperpłaszczyzną afiniczną (wymiaru N − 1), a dowolna komórka Woronoja będąc intersekcją półprzestrzeni H(a,b) wymiaru N, ograniczonych hiperpłaszczyznami Π(a,b) jest wielotopem wypukłym.
Diagram Woronoja jest grafem dualnym triangulacji Delone, którą można zresztą łatwo otrzymać na podstawie diagramu Woronoja: dwa punkty p i q tworzą krawędź grafu wtedy i tylko wtedy gdy komórki Woronoja przyporządkowane tym punktom przystają do siebie: