Z Wikipedii
DN
|
Dane techniczne
|
| Długość kadłuba |
3,58-3,73 m |
| Szerokość kadłuba |
44-55 cm |
| Długość masztu |
4,87-4,72 m |
| Długość bomu |
do 2,74 m |
| Waga |
30-50 kg |
| Powierzchnia żagla |
do 6,45 m2 |
| Liczba płóz |
3, 1 z przodu sterująca |
| Prędkość maks. |
140 km/h |
| Załoga |
1 sternik |
| Najlepszy wiatr |
2-4 skala Beauforta |
Klasa DN jest najliczniejszą klasą bojerową na świecie, co spowodowane jest prostą budową oraz łatwością w transporcie. Jej historia rozpoczęła się w 1937 roku, kiedy to gazeta 'Detroit News' ogłosiła konkurs na stworzenie taniego i przenośnego bojera, który pozwoliłby na szeroką propagacje żeglarstwa lodowego. William D. Sarns z Michigan został zwycięzcą tego konkursu przedstawiając projekt małego ślizgu sterowanego jedną przednią płozą o powierzchni żagla wynoszącej 60 stóp kwadratowych. W pierwszym roku od opublikowania planów zbudowano około 50 bojerów klasy "Blue Streak 60", jak pierwotnie nazywała się ta klasa. Potem z pierwszych liter gazety oraz powierzchni żagla powstała nazwa DN-60, która z czasem została skrócona do samych liter DN.
W Europie DNy pojawiły się we wczesnych latach sześćdziesiątych, najpierw w Holandii, by potem rozpowszechnić się całej Europie. W 1966 roku Stanisław Turketti, po nawiązaniu kontaktów z Holendrem Vimem van Acerem sprowadzają klasę DN do Polski i do pierwszej zimy powstaje około 30 maszyn, by w roku 1972 osiągnąć liczbę 200 sztuk. W 1967 roku, z inicjatywy i pod opieką Stanisława Turkettiego, odbywają się pierwsze Mistrzostwa Polski w klasie DN. W 1972 roku na Zalewie Zegrzyńskim odbywają się pierwsze w Europie Mistrzostwa Świata w klasie DN.
W 1962 roku w stanie Michigan zostaje założona organizacja non-profit - IDNIYRA (International DN Ice Yacht Racing Association) mająca na celu promocji i rozwoju klasy na cały świat. Obecnie zrzesza ona ponad 2000 żeglarzy z całego świata.
[edytuj] Mistrzowie Świata
[edytuj] II Miejsce
[edytuj] III miejsce
[edytuj] Mistrzowie Europy
[edytuj] Linki zewnętrzne
