Dynastia burgundzka
Z Wikipedii
Dynastia burgundzka - określenie kilku rodzin dynastycznych panujących m.in. w Burgundii i Portugalii.
[edytuj] Starsza dynastia burgundzka
Boczna linia francuskiej dynastii Kapetyngów. Wywodzili się od Roberta I Starszego - młodszego syna króla Francji, Roberta II Pobożnego.
Starsza linia jego potomków, wywodząca się od starszego wnuka Odo I, rządziła w Burgundii do 1361.
Młodsza, wywodząca się od młodszego wnuka Henryka, rządziła w Portugalii od 1095. W 1139 Alfons I zwany Zdobywcą ogłosił suwerenność i przyjął tytuł króla. Główna linia jego potomków wygasła w 1383 na królu Ferdynandzie. Po dwóch latach walk o tron korona przeszła na jego naturalnego brata Jana I, założyciela dynastii Aviz.
[edytuj] Młodsza dynastia burgundzka
Boczna linia dynastii Walezjuszy. Wywodzi się od Filipa II (1342-1404) - młodszego syna króla Francji, Jana II Dobrego. Panowali w Burgundii w latach 1363-1477. Maria, córka księcia Karola, po tragicznej śmierci ojca w bitwie pod Nancy została dziedziczką znacznego terytorium Burgundii i Niderlandów, na pograniczu Francji i Cesarstwa. Ziemie te wraz z jej ręką przeszły na cesarza Maksymiliana I Habsburga.
