Dziady Żoliborskie
Z Wikipedii
| Dziady Żoliborskie | |
| Rok założenia | 1996 |
| Pochodzenie |  Polska |
| Gatunek | folk |
| Wytwórnia płytowa | Polcud, Polonia Records |
| Aktualni członkowie | Tomasz Konopiński, Aleksander Korecki, Piotr Łojek. |
| Strona internetowa | |
Dziady Żoliborskie to warszawska formacja powstała jesienią 1996 roku z inicjatywy Piotra Łojka (koordynatora i ojca chrzestnego projektu) i Tomasza Konopińskiego (muzycznego globe-trottera i niestrudzonego głosiciela „Dobrej Muzyki”). Zarówno swą nazwą jak i formą wykonywanej muzyki nawiązuje do obrzędowych tradycji pogańskich, czerpiąc również z dokonań cywilizacji europejskiej włącznie z formami aktualnymi w początkach XXI wieku. Łączy instrumentarium elektroniczne z dźwiękami naturalnymi. Muzycy równie chętnie budują swoje brzmienia na eksperymentach z oryginalną akustyką (jak np. podziemia zamku w Olsztynie, kościół przy ATK na warszawskich Bielanach), zapraszają do wykonań zwierzęta o ciekawych głosach, jak parają się parodiami paramedialnymi czy quasi-kabaretowymi, jednak pozbawionymi formy czysto wokalnej. Elementy kluczowe tej muzyki to improwizacja, polimetria, polifonia i melodyjność.
[edytuj] Skład
Stały skład zespołu tworzą:
- Tomasz Konopiński - poeta, ironista, autor tekstów, konferansjer warszawskiej Nocy Poetów, znawca kinematografii, wykonawca pieśni ludowych, zwłaszcza ukraińskich, łemkowskich i warszawskich, założyciel i główna postać zespołu Varsovyn, muzyk grupy Sstil, współpracownik zespołu Trawnik, często realizujący swoje wizje na taśmie video.
- Aleksander Korecki – absolwent Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie fletu, saksofonista grający najchętniej na alcie, znany z udziału w projektach zarówno jazzowych, jak rockowych i reggaeowych (Young Power, Tie Break, współpraca z Bronisławem Dużym, Włodzimierzem Kiniorskim, Tilt, Shakin' Dudi, Elektryczne Gitary, Neuma, Brygada Kryzys, Immanuel, współpraca z Tymonem Tymańskim). Prowadzi własny zespół Z Całym Szacunkiem Dzika Świnia.
- Piotr Łojek – założyciel, muzyk i autor części piosenek zespołu Elektryczne Gitary, współpracujący w przeszłości z Zacierem Mirosława Jędrasa, Orkiestrą Na Zdrowie Jacka Kleyffa, Ryszardem Lateckim, a obecnie z grupą Immanuel.
Do udziału w zespole często zapraszani są goście. Na podwójnym albumie Najduchy drugi krążek poświęcony jest autorskiej prezentacji poety Jacka Podsiadło, w nagraniach uczestniczyli też Daniel Rojek, Marcin Rybak, Tadeusz Sudnik, Jacek Onaszkiewicz, Piotr Wolski, Izabela Ziółek, Kuba Sienkiewicz, Bronisław Ejmont i Kimi Koziolini.
Dyskografia Dziadów to kilkanaście płyt wydanych przez niezależną wytwórnię Polcud oraz jak dotąd ostatnia Liturgia dźwięku Dziadów Żoliborskich, wydana przez Polonia Records w 2001 r. Przeważającą większość nagrań zespołu dokonano podczas gry na żywo, zarówno w domu, na koncertach, w warunkach naturalnych, jak i w studiu. Pierwsze krążki zespołu to specyficzny akustyczno-elektryczny „noise” z elementami parodystycznymi, jak utwory Wyprowadzanie M.O. w pole czy Bł. Andrzej Popiół, czyli wyścig wojny i pokoju, wypierany z czasem przez breakbeatowo-jazzowe łamańce, próby z muzyką klubową, a w końcu ambient, z początku elektroniczny, a na wspomnianej Liturgii... akustyczny.
[edytuj] Manifest:
- 1. Improwizacja;
- 2. Każdy gra na tym, na czym mu się podoba;
- 3. Samplować wyłącznie samego siebie (bądź znajomych, przyrodę itp., w spokoju zostawiwszy obce produkcje);
- 4. Polimetria i polichronia (można być kierowcą i przechodniem jednocześnie; patrz też kubizm - twarz widziana jednocześnie z wielu miejsc), nie mówiąc o nieograniczonej polifonii;
- 5. Odwzorowanie intelektu poprzez trans, wzmocnienie go transem, jak to się dzieje w lampie elektronowej;
- 6. Podobieństwo do zasady nieoznaczoności Heisenberga, która w dobry sposób może określać istotę sztuki (efekt artystyczny wynika z przybliżania się do prawdy, a nieskończenie asymptotyczne dążenie do prawdy powoduje efekt estetyczny u odbiorcy i nieskończoną, choć chwilową rozkosz twórcy).
