Dziennik Telewizyjny (program informacyjny)
Z Wikipedii
Dziennik Telewizyjny (DTV) – główny program informacyjny TVP w czasach PRL-u.
W 1989 roku został zastąpiony przez Wiadomości TVP. W latach 70. i 80. był głównym ośrodkiem propagandy władz PRL i PZPR, mogącym oddziaływać na całe społeczeństwo.
Program prowadzili m.in. Jerzy Tepli, Irena Falska, Jan Suzin.
[edytuj] Wydania
Dziennik Telewizyjny nadawany był o godzinach:
- 6:00 - Wydanie poranne Dziennik z okna (Poniedziałek - Sobota)
- 10:00 - wydanie poranne Dziennik z okna (codziennie)
- 12:00 - wydanie w południe Dziennik Telewizyjny (codziennie)
- 15:00 - wydanie popołudniowe Dziennik Telewizyjny (codziennie)
- 19:30 - główne wydanie Dziennik Telewizji Polskiej (codziennie)
- 20:45 - Dziennik Komentarze (codziennie)
- 23:00 - podsumowanie dnia Dziennik 24 godziny (codziennie).
Po Sierpniu 1980 roku Dziennik Telewizyjny był jednym z najzacieklej krytykowanych przez Solidarność i środowiska opozycyjne bastionów władzy i równie zaciekle przez władzę PRL broniony i sterowany. Był często narzędziem manipulacji i dezinformacji, przy czym nie wzdragano się przed stosowaniem metod powszechnie uznawanych w dziennikarstwie za nieuczciwe i godne potępienia.
Bezpośrednio po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce 13 grudnia 1981 prezenterów DTV ubrano w mundury oficerów LWP, ale z pagonami szeregowców. Ich strój był przez kilka miesięcy obiektem żartów.
28 października 1989 roku, na koniec wywiadu w głównym wydaniu DTV, aktorka Joanna Szczepkowska słowami "proszę Państwa, 4 czerwca 1989 roku skończył się w Polsce komunizm" symbolicznie zakończyła "erę komunizmu" w Polsce. Trzy tygodnie później - 18 listopada - Dziennik Telewizyjny został zastąpiony przez Wiadomości TVP.
Na temat kulisów wypowiedzi Szczepkowskiej krążą co najmniej trzy wersje wydarzeń:
- najmniej wiarygodna: wypowiedź tę nadano "na żywo",
- głoszona przez Joannę Szczepkowską: wypowiedź nagrano tuż przed "Dziennikiem", a kasetę z nagraniem dostarczono na antenę w ostatniej chwili,
- głoszona przez związanego z PRL-owską ekipą DTV, obecnie publicystę "Trybuny" Marka Barańskiego: nagrania wywiadu ze Szczepkowską dokonano mniej więcej sześć-siedem godzin przed programem, a sama wypowiedź została zakwalifikowana do emisji przez Barańskiego w związku z nieformalnymi porozumieniami ówczesnej ekipy DTV z nowymi władzami kraju.
W latach 1980-1984 nadawano dziennik "24 godziny" - jako podsumowanie dnia, a 26 stycznia 1985 o 20:45 ruszył Dziennik Komentarze - nadawany do 1989; w nim prowadzący dokonywali "analizy" wydarzen dnia, było to również miejsce spotkań prowadzących ten dziennik z politykami i ekonomistami w celu przeprowadzenia pozornie swobodnego wywiadu. Pierwsze wydanie prowadził Adam Bronikowski. W 1989 roku poranny Dziennik o godzinie 10:00 zmienił formułę na "Dziennik z okna" - nadawany był z tego miejsca, skąd później (w połowie lat 90.) nadawano Prognozę Pogody - z okna budynku redakcji. Zmieniona czołówka pokazywałą pracę ekipy technicznej przygotowującej dzienniki, a logo otrzymało żółty jednolity kolor. Czołówka, której fragment widać obok, rónież nie oparła się upływowi czasu i w 2 stycznia 1984 miała miejsce inauguracja jej odświeżonej wersji - z napisem WIADOMOŚCI w krótkich wydaniach (wcześniej wszystkie były opatrzone napisem DZIENNIK) i troszkę inną skalą map oraz wielkością logo.
Ostatnie główne wydanie Dziennika Telewizyjnego nadano w piątek, 17 listopada 1989 o 19:30 i zaczęło się skróconą czołówką (tylko mapa świata - tak było w tym wydaniu od października 1989), natomiast ostatni Dziennik przed całkowitym "zejściem z anteny" na rzecz Wiadomości nadano na koniec wakacji letnich 1990 roku. Jeden z tych ostatnich Dzienników (9 lub 10 sierpnia 1990) o 10:00 - wyjątkowo ze studia znanego z lat 80. i rozpoczętego "tradycyjną" czołówką ze "skaczącym" logo z napisem WIADOMOŚCI prowadził Andrzej Racławicki - wtedy bodaj najbardziej doświadczony w tej pracy redaktor.
